راهکار کنترل ترس کودک در برابر حرف زور چگونه است؟

سلام پسرم چهارسالشه خیلی بچه اجتماعی هست و دوست داره بابچها زود همبازی شه فقط یه مشکلی که داره یکی سرش داد بزنه یا بهش قلدری کنه نمیتونه ازخودش دفاع کنع یا یکی حتی کوچیکتر ازخودش بزنتش گریه میکنه و حالت ترس از اون شخص میگیره و عقب میکشه توخونه خیلی بهش روحیه میدیم میگیم توشجاعی قوی هستی ولی بازم انگار بچه ترسشه خیلی روحیش لطیفه واین برا پسربچه بده چه راهکاری هست که شجاع بشه

0

سلام باید اعتماد بنفس پسرتون تقویت بشه واز تحقیروتنبیه وسرزنش کردن ومقایسه با بچه های دیگه پرهیز کنید،تواناییهاشو تقویت کنید وهمش بهش یاد آوری کنید، حتی کارهای کوچک رو تشویق کنید مخصوصا پیش فامیل ودوستان ازش در کارها مشورت ونظر خواهی کنید ومهارت جرات ورزی را بهش آموزش بدید وحتمابا یک روانشناس کودک مشاوره کنید.

معصومه شریعت کیایی

روانشناس کودک و نوجوان
 معصومه شریعت کیایی
0

سلام و عرض ادب صحبت همکار عزیزمون کاملا درسته این ترس ریشه در یک سری رفتارهای اشتباه والدین داره که باید شناسایی و رفع بشه و این کودک بهتره با بچه های بزرگسال همبازی نشه و در قالب بازی بهش یاد بدین مقابل کودکان قلدر چگونه رفتار کند مثلا اینکه به چشمهاشون نگاه کنه دستشونو بگیره و بهشون بگه تو نباید به من آسیب بزنی و این نوع تمرینات و تشویقش مبتونه خیلی موثر باشه

محبوبه اماری امیر

روانشناس و مشاورخانواده
 محبوبه اماری امیر
0

با سلام عزت نفس،مهد آن در خانواده شکل میگیرد گاهی والدین بعلت سختگیری و توقع زیاد و کمال گرایی و نداشتن مهارتهای لازم وارضاشدن بیش از حد نیازها ونداشتن تشویق و پاداش فرزتد دچار این رفتار میشوند توصیه میشود به روان شناس کودک مراجعه نمایید

شاهین کریم پور

روان شناس بالینی و مشاورروان درمانی با رویکرد CBT و ACT ، اسک...
 شاهین کریم پور
0

سلام به روانشناس متخصص کودک مراجعه کنید و بازی درمانی موثر است.

دکتر فرزانه حاجی زاده

دکترای تخصصی روانشناسی
دکتر فرزانه حاجی زاده
0

با سلام ضمن توجه به پاسخ همکاران محترم سعی کنید مدتی کاملا ازادش بگذارین ولی مواظب باشین به خودش اسیب نزنه و از دور کنترل کنید، به تمام حرفهاش توجه کنید و پاسخ درست به سوالاتش بدید بی جهت از کلماتی چون تو قهرمان هستی و شجاع هستی استفاده نکنید چنانچه در کوتاه مدت حدود دو یا سه هفته تغییری مشاهده نشد حتما به روانشناس کودک مراجعه نمایید

محمد شفیعی

روانشناس ، صنعنتی سازمانی ، (کار)
 محمد شفیعی
1

با درود دادن اطلاعات در مورد چگونگب برخورد و تصویر سازی خیالی می تواند به او تاحدی کمک کند . با این حال مشاوره با یک روان شناس کودک برای ریشه یابی مشکل احکمک کننده است

دکتر علی اسماعیلی

متخصص روانشناسی و زوج درمانگر
دکتر علی اسماعیلی
-1

سلام ترغیب کودک به مواجه شدن با موقعیت های تعارض برانگیز و تشویق به خوگیری بیشتر با محیط از طریق ارتقای آگاهی و حل مساله وتقویت مهارت های جراتمندی و خودابرازی ازطریق ایفای نقش .تصویر سازی ذهنی و داستان گویی و راهبردهای رفتاردرمانی شناختی و هیجانی میباشد. دکتر فتانه خیری پور

فتانه خیری پور

روانشناس و مشاور
 فتانه خیری پور
0

با سلام اکثر رفتارهای کودکان از طریق الگوگیری از افراد مهم زندگی شان آموخته می شود. ضمن نمایش رفتارهای جرات مندانه در خودتان از طریق عملی مسئولیت های کوچکی را در حد سن او به او بدهید و با ایفای نقش موارد مشکل را به او یاد دهید. آرام آرام اعتماد به نفسش در زمینه مراقبت از خود، رعایت حد و حدود خود و دیگر توانمندی ها در او شکل می گیرد. حتما به روانشناس کودک و خانواده مراجعه نمایید.

دکتر مژگان جعفری

متخصص روانشناسی تربیتی
دکتر مژگان جعفری
0

سلام به روانپزشک و رواندرمانگر اطفال مراجعه کنید آنها طی جلساتی مجزا با شما و فرزندتون ریشه ی این مسئله رو پیدا کرده و در جهت اعتماد بنفس فرزندتون به شما و او کمک میکنند.

دکتر مهدی قاسمی

متخصص اعصاب و روان - روانپزشک و روانکاو
دکتر مهدی قاسمی
0

با سلام و وقت بخیر. اول خجالتی توجه داشته باشید که بسیاری از خصوصیات رفتاری کودکان تابع ژنتیک و متغیرهای زیستی و با ثبات قابل توجهی در طول عمر میباشد؛ یعنی باید تا حدودی تفاوتهای فردی کودکان را پذیرفت و انتظارات تغییر را تعدیل کرد. البته این به معنای عدم امکان تغییرات نیست!!! 1.گاهی عدم تمایل کودک به شرکت در تعاملات و به اصطلاح سکوت یا فرار در جمع؛ به علت عدم توانایی در مهارتهایی همچون ابراز وجود و . است؛ برای تقویت این گونه مهارتها باید تعاملات کودک را تا حد ممکن افزایش دهید؛ کلاسهای ورزشی؛ تفریحی و . 2.در خانه در قالب بازی و یا داستان؛ مهارتهای ارتباطی را با کودک تمرین کنید، گاهی خودتان به عنوان یک فرد جراتمند نقش بازی کرده و در مرحله بعد این نقش را به کودک محول کنید؛ خواندن داستانهایی با قهرمانان جراتمند با موقعیت مشابه سنی؛ از حیث الگوگیری مفید میباشد. 3.تا حد امکان به او مسئولیتهای جدید بدهید و او را حتی در صورت پیشرفتهای کوچک بصورت کلامی و یا غیرکلامی تشویق و تقویت کنید. 4.او را با محیطهای جدید آشنا کنید البته لازم است قبل از ورود به محیط جدید کمی به کودک توضیح بدهید و در صورت امکان یک بازدید اولیه داشته باشید. 5.مهمانی های خانودگی و رفت و آمد با دوستان همسن را به حداکثر برسانید (میشه ازش خواست تا یک قصه کوتاه رو برای دوستانش تعریف کنه و جایزه بگیره). البته مراقب قلدری همسالان نیز باشید. ضعف او را به صورت برچسب دائمی به او گوشزد نکنید!!! صبر داشته باشید و به هیچ وجه بویژه در نقطه ضعف کودک او را با همسالان مقایسه نکنید!!! 6.خودتان الگوی کمرویی نباشید؛ وقتی با کودک تنها هستید با او مکررا صحبت کنید. از او راجع به مسائل مورد علاقه اش سوال کنید؟ و یا از او بخواهید داستانهایی کوتاه را فی البداهه و با صدای بلند بخواند و هر تلاش او را در این راستا تقویت کنید. www.Drpournikdast.com

دکتر سبحان پورنیکدست

دکترای تخصصی روانشناسی (متخصص CBT)عضو هیات علمی دانشگاه ( ونک - کرج)
دکتر سبحان پورنیکدست