کودک شروع به جیغ و گریه بلند می کند با کودک پرخاشگر چه باید کرد؟

سلام کودکی ۵ساله دارم تازگی ها خیلی اخلاقش بد شده مثلااگرکاراشتباهی بکنه تذکربهش میدم اما اگه دعواش کنم بخاطر اشتباه که انجام میده شروع به جیغ وگریه باصدای بلند میکندهمچنین خیلی وابسته ام هست طوری که تنها پیش کسی نمی مونه و باید همه جاکنارش باشم چه کار انجام بدهم ؟

0

سلام روش برخورد با کودک احتیاج به مهارت دارد و روشهای معمول که اکثرا از پدر یا مادر ها اموخته ایم در بسیاری از موارد ناکارامد هستند . توصیه میکنم به متخصص مربوطه مراجعه کنید . خانم بهزادی در کلینیک پرند میتوانند در این مورد به شما کمک فراوانی بکنند. تلفن ایشان: 22399772

دکتر کامران مخبری

متخصص اعصاب و روان - روانپزشکمشاور
دکتر کامران مخبری
0

با سلام و وقت بخیر. همان طور که آقای دکتر هم به درستی فرمودند؛ مراجعه به روانشناس و آشنایی با شیوه های فرزندپروری راه حل موثری است، لیکن برای شروع به موارد زیر توجه داشته باشید : 1.توجه ناکافی، توجه افراطی، توجه مشروط و توجه منفی همگی از شیوه های سبب ساز لجبازی و پرخاش در کودکان میباشد که سبب ساز اصلی آن سبکهای غلط فرزند پروری است. 2.تفاوتهای فردی کودکان را بپذیرید و انتظارات بیش از حد و مقایسه های تخربیگر را به حداقل برسانید. 3.علل زمینه ای خشم کودک را در ناکامی های محیطی جستجو کنید (مثل تولد فرزند جدید، اختلافات والدین، فشار تحصیلی و یا همسالان قلدر). 4.فراموش نکنید الگوی اصلی کودکان رفتار (و نه گفتار) شماست. 5.از سیکل معیوب ارتباط کلامی (تهدید، تنبیه، تحقیر، نصیحت و امر و نهی دائمی) خارج شوید. 6.انتظارات خود را در قالب دستورالعملهای دقیق و قابل فهم رفتاری به کودک ارائه دهید. 7.با رعایت موارد فوق الذکر و بهره گیری از اصول دقیق تقویت میتوانید، رفتار ناهنجار کودک خود را تا حد قابل توجهی در کنترل.

دکتر سبحان پورنیکدست

دکترای تخصصی روانشناسی (متخصص CBT)عضو هیات علمی دانشگاه ( ونک - کرج)
دکتر سبحان پورنیکدست
0

با سلام و وقت بخیر. همان طور که آقای دکتر هم به درستی فرمودند؛ مراجعه به روانشناس و آشنایی با شیوه های فرزندپروری راه حل موثری است، لیکن برای شروع به موارد زیر توجه داشته باشید : 1.توجه ناکافی، توجه افراطی، توجه مشروط و توجه منفی همگی از شیوه های سبب ساز لجبازی و پرخاش در کودکان میباشد که سبب ساز اصلی آن سبکهای غلط فرزند پروری است. 2.تفاوتهای فردی کودکان را بپذیرید و انتظارات بیش از حد و مقایسه های تخربیگر را به حداقل برسانید. 3.علل زمینه ای خشم کودک را در ناکامی های محیطی جستجو کنید (مثل تولد فرزند جدید، اختلافات والدین، فشار تحصیلی و یا همسالان قلدر). 4.فراموش نکنید الگوی اصلی کودکان رفتار (و نه گفتار) شماست. 5.از سیکل معیوب ارتباط کلامی (تهدید، تنبیه، تحقیر، نصیحت و امر و نهی دائمی) خارج شوید. 6.انتظارات خود را در قالب دستورالعملهای دقیق و قابل فهم رفتاری به کودک ارائه دهید. 7.با رعایت موارد فوق الذکر و بهره گیری از اصول دقیق تقویت میتوانید، رفتار ناهنجار کودک خود را تا حد قابل توجهی در کنترل.

دکتر سبحان پورنیکدست

دکترای تخصصی روانشناسی (متخصص CBT)عضو هیات علمی دانشگاه ( ونک - کرج)
دکتر سبحان پورنیکدست
0

سلام به شما. بنظر می رسد رگه هایی از اضطراب در کودک شما در این رفتار ایفای نقش می کند. وقتی کودک از جانب شما نوعی حس طرد و خشم مشاهده می کند این اضطراب باعث عصبی شدن و واکنش های پرخاشگرانه او می شود. از طرفی جدا شدن از شما نیز در او حس ناامنی ایجاد می کند که به نوبه خود تنش زاست و تحمل نمی کند. لذا لازم است روی این مساله بیشتر تمرکز کنید. مسائلی که می تواند در ایجاد اضطراب و تنش در کودک تان نقش ایفا کند را شناسایی و کنترل کنید. از تندی و پرخاش بپرهیزید و سعی کنید فضای منزل فضایی امن و آرام باشد. در صورت عدم بهبودی لازم است مراجعه به روانپزشک را مد نظر قرار دهید.

دکتر مسعود نامجو

متخصص اعصاب و روان - روانپزشکدرمان بدون دارو با RTMS
دکتر مسعود نامجو