خیلی خودارضایی انجام می دهم از عوارضش می ترسم ولی معتادش شدم چی کار کنم؟ با سلام و وقت بخیر. کاش فراوانی را هم اشاره میکردید؛ اما به طور کلی بسیاری از این عوارض دارای پیشینه پژوهشی تایید شده و آکادمیک نمی باشند!!! سوای مبحث ارزشی و اعتقادی در بحث فوق الذکر، خودارضایی در صورتی که بیش از حد، وسواس گونه و مختل کننده عملکرد فرد قلمداد نشود، به عنوان فعالیت بیمارگون و آسیب زا طبقه بندی نمیشود. فراموش نکنید مشغولیت ذهنی و احساس گناه شدید از این عمل نه تنها به ترک آن کمکی نخواهد کرد، بلکه معمولا با افزایش اضطراب، بسامد و شدت آن را نیز افزایش خواهد داد. از بعد رفتاری میتواند از تکنیکهای کنترل محرک کمک بهره گیرید؛ سعی کنید موقعیتها، زمانها، احساسات و به طور کلی عوامل راه انداز نیاز اجبارگونه به عمل خودارضایی را شناسایی کنید؛ با افزایش فعالیت بدنی، ارتباطات سالم دوستانه، سرگرمی های متنوع در قالب فضا و زمان شخصی، زمان تنهایی خود را به حداقل ممکن برسانید. برای رهایی از اضطراب به عنوان یکی از عوامل مهم راه انداز این پدیده، از تکنیکهای ذهن آگاهی و آرمیدگی (با کمک متخصص روانشناس) بهره بگیرید و در نهایت و در صورت نیاز میتوانید جهت دریافت درمان دارویی از مساعدت همکاران روانپزشک بهره مند باشید.. سلام خودارضایی اگر تعدادش به حدی نباشد که فرد دچار اعتیاد به این عمل نشود یا شکل وسواس نداشته باشد مشکل خاصی بوجود نمی آورد. ترک خودارضائی نسی یکی از غرائز اصلی تعبیه شده در وجود آدمیست، مثل گرسنگی و تمایل به مصرف غذا. فرد وقتی گرسنه میشود، غذا مصرف می کند و زمانی که دچار تمایل و تحریک جنسی میشود، در پی ارضای نیاز جنسی خود از طریق رابطه_جنسی و یا خود_ارضایی بر می آید.تا زمانیکه تعداد دفعات ارگاسم به شکل پاتولوژیک زیاد و وسواس گونه نباشد، این مساله از نظر علمی یک امر عادی به حساب می آید و عارضه جسمانی شناخته شده و مستندی ندارد.اما برای کسی که به علت عقاید مذهبی تمایل به ترک کامل خود_ارضایی دارد،شاید راهکارهای پیشنهادی ذیل خالی از لطف نباشد؛ 1- اوقات فراغت خود را تا جای ممکن پر کنید تا وقت خالی برای تفکرات و خیالپردازیهای جنسی باقی نماند. 2-عکس، داستان و فیلم با محتوای جنسی یا حتی رمانتیک غلیظ را از دسترس خود خارج کنید تا برای مشاهده آنها وسوسه نشوید. 3-انرژی مازاد خود را از مجرای دیگری نظیر انجام ورزشهایی همچون؛ دو، شنا، ورزشهای رزمی و تخلیه نمایید. 4-پرهیز از رژیم غذایی افزایش دهنده میل جنسی(در پستهای قبلی توضیح داده شده) 5-وقت کمتری در منزل و به تنهائی سپری کنید، بیشتر در مکان های جمعی و محیط دوستانه باشید. 6-بطور کلی می توانید برای خود جدولی تنظیم کنید و در آن عوامل یا موقعیتهای برانگیزان میل جنسی و تمایل به خودارضایی را یادداشت کنید و بعد از اینکه برای مدتی خود را مانیتور کردید، از عوامل و موقعیتهای برانگیزان خودارضائی اجتناب کنید،حواس خود را پرت کرده و تفکر جنسی را متوقف کنید. 7-یک سکس_تراپیست بعد از اخذ شرح حال کامل شما، میتواند با تجویز دارو و یا تکنیکهای روان درمانی شناختی رفتاری، به شما در کنترل خودارضائی پاتولوژیک کمک کند.. سلام به شما. خودارضایی در این سن مساله ای طبیعی است. اما اگر بصورت افراطی یا وسواسی درآید یا برای شما آزارنده باشد می توانید با مراجعه به روانپزشک مورد بررسی و مداخلات درمانی لازم قرار گیرید..

خودارضایی , دهم

سلام وخسته نباشید
راستش من چندین سال هستش که خودارضایی می کنم طوری که معتادش شدم می خواستم بپرسم چی کار کنم که ترک کنم؟
ویه چیز دیگه این که چون این کاروانجام دادم خیلی از خطرات که داره ناراحت هستم یعنی جوری که دارم دیونه میشم همش میزنم اینترنت که عوارض چیه وراه های درمانی داره یانه خیلی فکرمو مشغول کرده وناراحتم.

4
-1

خیلی خودارضایی انجام می دهم از عوارضش می ترسم ولی معتادش شدم چی کار کنم؟ خودارضایی , دهمبا سلام و وقت بخیر. کاش فراوانی را هم اشاره میکردید؛ اما به طور کلی بسیاری از این عوارض دارای پیشینه پژوهشی تایید شده و آکادمیک نمی باشند!!! سوای مبحث ارزشی و اعتقادی در بحث فوق الذکر، خودارضایی در صورتی که بیش از حد، وسواس گونه و مختل کننده عملکرد فرد قلمداد نشود، به عنوان فعالیت بیمارگون و آسیب زا طبقه بندی نمیشود. فراموش نکنید مشغولیت ذهنی و احساس گناه شدید از این عمل نه تنها به ترک آن کمکی نخواهد کرد، بلکه معمولا با افزایش اضطراب، بسامد و شدت آن را نیز افزایش خواهد داد. از بعد رفتاری میتواند از تکنیکهای کنترل محرک کمک بهره گیرید؛ سعی کنید موقعیتها، زمانها، احساسات و به طور کلی عوامل راه انداز نیاز اجبارگونه به عمل خودارضایی را شناسایی کنید؛ با افزایش فعالیت بدنی، ارتباطات سالم دوستانه، سرگرمی های متنوع در قالب فضا و زمان شخصی، زمان تنهایی خود را به حداقل ممکن برسانید. برای رهایی از اضطراب به عنوان یکی از عوامل مهم راه انداز این پدیده، از تکنیکهای ذهن آگاهی و آرمیدگی (با کمک متخصص روانشناس) بهره بگیرید و در نهایت و در صورت نیاز میتوانید جهت دریافت درمان دارویی از مساعدت همکاران روانپزشک بهره مند باشید.

-1

خیلی خودارضایی انجام می دهم از عوارضش می ترسم ولی معتادش شدم چی کار کنم؟ خودارضایی , دهمسلام خودارضایی اگر تعدادش به حدی نباشد که فرد دچار اعتیاد به این عمل نشود یا شکل وسواس نداشته باشد مشکل خاصی بوجود نمی آورد

1

خیلی خودارضایی انجام می دهم از عوارضش می ترسم ولی معتادش شدم چی کار کنم؟ خودارضایی , دهمترک خودارضائی نسی یکی از غرائز اصلی تعبیه شده در وجود آدمیست، مثل گرسنگی و تمایل به مصرف غذا. فرد وقتی گرسنه میشود، غذا مصرف می کند و زمانی که دچار تمایل و تحریک جنسی میشود، در پی ارضای نیاز جنسی خود از طریق رابطه_جنسی و یا خود_ارضایی بر می آید.تا زمانیکه تعداد دفعات ارگاسم به شکل پاتولوژیک زیاد و وسواس گونه نباشد، این مساله از نظر علمی یک امر عادی به حساب می آید و عارضه جسمانی شناخته شده و مستندی ندارد.اما برای کسی که به علت عقاید مذهبی تمایل به ترک کامل خود_ارضایی دارد،شاید راهکارهای پیشنهادی ذیل خالی از لطف نباشد؛ 1- اوقات فراغت خود را تا جای ممکن پر کنید تا وقت خالی برای تفکرات و خیالپردازیهای جنسی باقی نماند. 2-عکس، داستان و فیلم با محتوای جنسی یا حتی رمانتیک غلیظ را از دسترس خود خارج کنید تا برای مشاهده آنها وسوسه نشوید. 3-انرژی مازاد خود را از مجرای دیگری نظیر انجام ورزشهایی همچون؛ دو، شنا، ورزشهای رزمی و تخلیه نمایید. 4-پرهیز از رژیم غذایی افزایش دهنده میل جنسی(در پستهای قبلی توضیح داده شده) 5-وقت کمتری در منزل و به تنهائی سپری کنید، بیشتر در مکان های جمعی و محیط دوستانه باشید. 6-بطور کلی می توانید برای خود جدولی تنظیم کنید و در آن عوامل یا موقعیتهای برانگیزان میل جنسی و تمایل به خودارضایی را یادداشت کنید و بعد از اینکه برای مدتی خود را مانیتور کردید، از عوامل و موقعیتهای برانگیزان خودارضائی اجتناب کنید،حواس خود را پرت کرده و تفکر جنسی را متوقف کنید. 7-یک سکس_تراپیست بعد از اخذ شرح حال کامل شما، میتواند با تجویز دارو و یا تکنیکهای روان درمانی شناختی رفتاری، به شما در کنترل خودارضائی پاتولوژیک کمک کند.

0

خیلی خودارضایی انجام می دهم از عوارضش می ترسم ولی معتادش شدم چی کار کنم؟ خودارضایی , دهمسلام به شما. خودارضایی در این سن مساله ای طبیعی است. اما اگر بصورت افراطی یا وسواسی درآید یا برای شما آزارنده باشد می توانید با مراجعه به روانپزشک مورد بررسی و مداخلات درمانی لازم قرار گیرید.