آیا کندن موهای بدن مازوخیسم است؟

باسلام
۱-آیا رفتار تکانه ای کندن موها،جزو بیماری مازوخیسم و آسیب زدن به خود دسته بندی میشود؟چون در برخی سایتها نوشته مازوخیسم است،درصورتیکه بنده علاقه ای به آسیب زدن به خودم را ندارم.
۲-آیا هرکسی که رفتار تکانه ای کندن مو دارد،سایر موارد رفتار های تکانه ای مثل وسواس دزدی و قمار و اختلال انفجاری متناوب و. را هم دارد؟چون من رفتار تکانهای کندن مو را دارم ولی علاقه به دزدی و قمار و. ندارم.

0

با سلام کندن مو یا تریکوتیلومانیا نوعی وسواس محسوب می شود و ربطی به مازوخیسم ندارد.ودر مورد دوم لازم نیست فردی که وسواس کندن مو را دارد حتما سایر اختلالات تکانه ای را داشته باشد و فرد ممکن است فقط وسواس کندن مو داشته باشد

دکتر محمدرضا محمدی آزاد

متخصص اعصاب و روان - روانپزشک
دکتر محمدرضا محمدی آزاد
0

سلام دوست عزیز این مو کندن نشان دهنده ی اضطراب و خشمی است ک شما نسبت به خودتون دارید. بهتر است به یک روانشناس جهت بررسی بیشتر و درمان مراجعه کنید. موفق باشید.

نازنین حبیبی

روانشناس دوران نوجوانی و جوانی
 نازنین حبیبی
0

با سلام کندنمو ، تریکتیلومانیا نام دارد که یک نوع عمل وسواس گونهمی باشد وارتباطی با مازوخیسم ندارد و داشتن این مورد دلیل بر داشتن دیگر اختلالات تکانه ای که شما نام بردید نمی شود.

دکتر منصور آگاهی

متخصص اعصاب و روان - روانپزشکدرمان بدون دارو با (rTMS ولورتانوروفی...
دکتر منصور آگاهی
0

با سلام خدمت شما این اختلال می تواند با سایر اختلال های رکانپزشکی همراه باشد و الزاما به این صورت نمی باشد. بسته به عوامل مختلف از جمله شدت علایم، زمان شروع، مدت علایم و سوابق قبلی و علایم همراه و . نوع درمان مشخص خواهد شد. ترکیبی از درمان دارویی و روان درمانی به کاهش علایم کمک خواهد کرد.

دکتر راضیه نیری فرد

متخصص اعصاب و روان - روانپزشکرواندرمانگر
دکتر راضیه نیری فرد
0

با سلام و وقت بخیر. طبق آخرین طبقه بندی ها زیرمجموعه اختلالات وسواسی است. درمان ترکیبی از درمانهای دارویی و رفتاری (کنترل محرک) و پسخوراند زیستی. قبل از هر چیز می بایست منابع اضطراب شناسایی شود؛ چون جز عوامل راه انداز رفتار موکنی است. هر گونه فشار و تذکر بیش از حد ؛ با افزایش اضطراب؛ قطعا نتیجه عکس خواهد داد. در بعد رفتاری ابتدا باید تمام موقعیتهای مکانی و راه انداز افزایش تکانه و میل برای کندن در طول یک هفته به دقت شناسایی و یادداشت شود. موقعیتهای تحریک کننده (مثلا جلوی تلویزیون) حذف و یا رفتارهای جایگزین و معکوس طراحی گردد (انقباض و انبساط عضلات؛ مشت کردن دستها؛ استفاده از دستکش؛ شستن ظرف یا هر چیزی که دستها را درگیر نگاه دارد و .). در بعد هیجانی؛ باید با تمارین ذهن آگاهانه به تماشای هیجانها نشست و از بعد رفتاری بویژه ورزش منظم فعالسازی را افزایش داد. واقع بین باشید و حتی موفقیتهای کوچک در کنترل تکانه را تقویت کنید. تعاملات اجتماعی می بایست هر چه بیشتر شود. کتاب سنجش و درمان اختلال موکنی با رویکرد شناختی رفتاری دکتر قهاری مطالعه شود. دکتر سبحان پورنیکدست عضو هیات علمی دانشگاه

دکتر سبحان پورنیکدست

دکترای تخصصی روانشناسی (متخصص CBT)عضو هیات علمی دانشگاه ( ونک - کرج)
دکتر سبحان پورنیکدست