با پسرم که اسباب بازی و هم سن و سالان برایش جذاب نیست چه کنم؟

با سلام پسر دو سال و نیمه ای دارم که هیچ اسباب بازی برایش جذاب نیست و وقتی به تفریح می رویم کنار من مینشیند و با همسن و سالانش بازی نمیکند. دوست دارد کارهای بیشتر از سنش انجام دهد مثلا ظرف بشورد غذا بپزد جارو کند لباس بشوید و آیا طبیعی است؟ باید چگونه با او رفتار کنم؟

0

سلام دوست عزیز؛ کودک شما به جای بازی با همسالان، به کارهای بزرگسالانه علاقه دارد که می تواند نشانه ی نیاز به راهنمایی در رشد اجتماعی باشد. چرا مراجعه به روانشناس برای کودک شما ضروری است؟ زیرا در این سن، یادگیری تعامل با همسالان بسیار مهم است. روانشناس کمک میکند تا راه های مناسب برای تقویت مهارت های اجتماعی او را پیدا کنید. یک مشاوره کودک می تواند مسیر رشد سالمتری برایش فراهم کند. حتما به روانشناس مراجعه کنید.

معصومه بامدادی نژاد

روانشناس و مشاورروان درمانگر - زوج درمانگر - مشاوره خ...
 معصومه بامدادی نژاد
0

سلام . وقت شما بخیر. حتما به روانشناس کودک مراجعه کنید و مشورت بگیرین

زهرا اقوامی

روانشناس بالینی
 زهرا اقوامی
0

سلام عزیزم معمولا کودکان در این سن دوست دارند در جمع باشند اما به صورت تک نفره بازی می کنند و تعاملی با بچه های دیگر ندارند ، جارو زدن و ظرف شستن هم الگو گیری از شماست و جای نگرانی ندارد ، اما برای اینکه دقیق تر بررسی شوند و مشکل کوچک نمایی یا بزرگ نمایی نشود حتما به یک مشاور خوب مراجعه کنید

نجمه فراشیانی

روانشناس و مشاورخانواده
 نجمه فراشیانی
0

با درود؛ کودک در حال رشد رفتارهای متفاوت دارد، الگو گیری از مادر توسط فرزندان طبیعی هست، این تقلید موقت و گذراست است ، آیا از تظر شما اشکالی در این رفتار و تقلید کودک تان وجود دارد؟ اگر اینطور هست حساسیت شما بالاست، این شما هستید که با تغییرات رفتاری فرزند در حال رشد خود نیاز است تغییر کنید و با او همراه شوید. اگر دوست دارید رفتاری از فرزندتان سربزند که شما علاقمند آن هستید، مستلزم آن است که آن رفتار را عملا انجام دهید، مثلا وقتی کودک مدام کتاب در دست والدین خود ببیند میشود انتظار داشت در آینده اهل مطالعه شود، ا آموزش و پرورش فرزند بطور عملی است.شاید لازم است شما با دوستان خود دورهمی داشته باشید تا کودک رفتار جمعی را بیاموزد؟ و اما یک نکته دیگر، “ممکن است” شما شخصیت وابسته دارید و فرزندتان نیز وابستگی از خود نشان دهد، پس حتما برای درک بهتر موضوع از روان شناس کمک بگیرید.

امینه رحمت

روان شناسعضو انجمن روان شناسی امریکا
 امینه رحمت
0

سلام.دوست عزبز سن چهار الی پنج سالگی سن اجتماعی شدن فرایند رشد در نظر گرفته می شود.کودکان قبل از سن چهار سالگی هیچگونه رابطه دوستانه و بده وبستان با همدوره خود ندارد.لیکن با ورود به سن چهارسالگی اجتماعی شدن و مشارکت در فعالیت های جمعی آغاز می شود.اما نکته مهم وابستگی بیش از حد کودک به مادر و سبک دلبستگی اضطرابی زا موانع مهم در سن اجتماعی شدن کودک می باشد.در حاضر کودک شما از طریق الگوگیری و تقلید از شما و اشتیاق به کارهای خونه نشانگر همانندسازی با نقش مادرانه یا زنانگی می باشد.تلاش کنید از طریق شرکت در مهد کودک رشد شناختی، اجتماعی و نقش جنسیتی کودک تحریک و تقویت شود

فتانه خیری پور

روانشناس و مشاور
 فتانه خیری پور
0

باسلام به رواشنلس کودک مراجعه کنید تا مدل ارتباطی کودک ارزیابی کامل شود

دکتر ساره قاسم پور

متخصص اعصاب وروان - روانپزشکدرمان دارویی ، روان درمانی فردی و زوج...
دکتر ساره قاسم پور
0

با سلام و وقت بخیر. اول اینکه سن کودک شما برای نگرانی از بابت عدم تعامل کم است! ثانیا توجه داشته باشید که بسیاری از خصوصیات رفتاری کودکان از جمله ویژگیهای معاشرت و تعامل؛ تابع ژنتیک و متغیرهای زیستی و با ثبات قابل توجهی در طول عمر میباشد؛ یعنی باید تا حدودی تفاوتهای فردی کودکان را پذیرفت و انتظارات تغییر را تعدیل کرد. البته این به معنای عدم امکان تغییرات نیست!!! 1.گاهی عدم تمایل کودک به شرکت در تعاملات و به اصطلاح سکوت یا فرار در جمع؛ به علت عدم توانایی در مهارتهایی همچون ابراز وجود و . است؛ برای تقویت این گونه مهارتها باید تعاملات کودک را تا حد ممکن افزایش دهید؛ کلاسهای ورزشی؛ تفریحی و . 2.در خانه در قالب بازی و یا داستان؛ مهارتهای ارتباطی را با کودک تمرین کنید، گاهی خودتان به عنوان یک فرد جراتمند نقش بازی کرده و در مرحله بعد این نقش را به کودک محول کنید؛ خواندن داستانهایی با قهرمانان جراتمند با موقعیت مشابه سنی؛ از حیث الگوگیری مفید میباشد. 3.تا حد امکان به او مسئولیتهای جدید بدهید و او را حتی در صورت پیشرفتهای کوچک بصورت کلامی و یا غیرکلامی تشویق و تقویت کنید. 4.او را با محیطهای جدید آشنا کنید البته لازم است قبل از ورود به محیط جدید کمی به کودک توضیح بدهید و در صورت امکان یک بازدید اولیه داشته باشید. 5.مهمانی های خانودگی و رفت و آمد با دوستان همسن را به حداکثر برسانید (میشه ازش خواست تا یک قصه کوتاه رو برای دوستانش تعریف کنه و جایزه بگیره). البته مراقب قلدری همسالان نیز باشید. ضعف او را به صورت برچسب دائمی به او گوشزد نکنید!!! صبر داشته باشید و به هیچ وجه بویژه در نقطه ضعف کودک او را با همسالان مقایسه نکنید!!! 6.خودتان الگوی کمرویی نباشید؛ وقتی با کودک تنها هستید با او مکررا صحبت کنید. از او راجع به مسائل مورد علاقه اش سوال کنید؟ و یا از او بخواهید داستانهایی کوتاه را فی البداهه و با صدای بلند بخواند و هر تلاش او را در این راستا تقویت کنید.

دکتر سبحان پورنیکدست

دکترای تخصصی روانشناسی (متخصص CBT)عضو هیات علمی دانشگاه ( ونک - کرج)
دکتر سبحان پورنیکدست
0

سلام جای نگرانی نیست با کودکتان بیشتر بازی کنید از بازیهای مهارتی وحرکتی استفاده کنید مثل توپ بازی وبادکنک بازی که نشاط بیشتری ایجاد میکند بیشتر به پارک ومکانهایی که بچه ها هستند بروید و از یک روانشناس کودک مشاوره بگیرید.

معصومه شریعت کیایی

روانشناس کودک و نوجوان
 معصومه شریعت کیایی
1

سلام. از حضور بچه در میان کودکان استقبال کنید. عجول نباشید. بازی های گروهی کنید.

دکتر سیدحمیدرضا سیدمحمدی

متخصص روانشناسیمشاور کودک، ازدواج، تعارض زوجین، شکست...
دکتر سیدحمیدرضا سیدمحمدی
0

سلام دوست عزیز رفتار کودک شما دراین سن الگوی رفتار شما است کودکان دراین سن میخواهند همه چیز را تجربه کنن اما برای تعاملات اجتماعی رو یاد بگیره سم 4 سال به بعد است نگران نباشید

ملکه عباس پور

روانشناس بالینیخانواده درمانگر . زوج . فردی و نوجوان
 ملکه عباس پور
0

سلام دوست عزیز بهترین پیشنهاد برای شما این هست که مشاور کودک داشته باشید که هم رفتارهای کودکتان را با ایشان در میان بگذارید و اگر مسئلهای هست سریع حل شود و هم در مورد بقیه مسائل آموزش ببینید. و به صورت خاص در مورد این مسئله باید کلیت رفتارهای کودک در نظر گرفته شود که باز آن هم مشاوره تخصصی کودک و حضوری لازم دارد

زیبا راستکردار

روانشناس و مشاوررواندرمانگر ، فردی ، زوج و خانواده ، ...
 زیبا راستکردار