با دخالت های فراوان خانواده همسرم چه کنم؟

با سلام از روانشناسان محترم طلب راهنمایی دارم سه سال هست که ازدواج کرده م و از یکسال بعد از ازدواج پدر همسرم مدام گوشزد می کند بچه دار شوید و این در حالی است که بنده دانشگاه تدریس می کنم و مسئولیتهایم مانع از آن است که به فرزند داشتن در حال حاضر فکر کنم بارها گفته ایم خودمان تمصمیم می گیریم باز هر هفته می آیند منزل ما و می گویند بچه دار شوید

0

سلام بهتر هست که واکنشی نشوند ندید و اجازه بدید همسرتون درمورد تصمیمی که هردو در آن شریک هستین با خانواده صحبت کنند.اگر در اینده هم قصد بچه دار شدن دارید در این سن بهترهست.در هرحال هر شخصی برای خودش باتوجه به شرایط مکانی و زمانی تصمیمگیری میکند از نظر و پیشنهاد دیگران ناراحت نشوید و واکنش نشان ندهید.

دکتر سید شجاع الدین نمازی

متخصص قلب - فشار خون ، واریسعضو انجمن قلب اروپا
دکتر سید شجاع الدین نمازی
0

سلام عزیزم. برای جلوگیری از دخالت دیگران بهتره حد و مرز تعریف شده ای داشته باشین گه دیگران بخودشون اجازه دخالت ندن، برای مورد ذکر شده همسرتون رو با خودتون همراه کنید(چنانچه هر دو قصد ندارین بچه دار شین)در وهله دوم ، واکنشی به حرف پدر شوهر نشون ندین، و اگه رفتار ایشون تکرار و باعث آزردگی شما میشه ، خودتون به همراهی همسر خیلی محترمانه بگین : ما تصمیم گرفتیم بچه دار نشیم

زهرا اقوامی

روانشناس بالینی
 زهرا اقوامی
0

سلام، با همسر تون در این مورد صحبت کنید و با او به هماهنگی تواغق کامل در مورد تصمیم تان برسید همچنین شما میتوانید با پدر همسرتان صحبت کنید و نگرانیها و احساساتش در مورد بچه دارشدن شما را از او بپرسید و سعی کنید او را بفهمید.

نوش زاد سام خانیانی

روانشناس بالینی
 نوش زاد سام خانیانی
0

تصمیم اینکه بچه داربشیم تصمیم شخصی است که باید هردو نفرتون شرایط و امادگی انرا داشته باشید حد و مرزهارا مشخص کنید و قاطعانه توضیح بدید که تصمیم گیرنده. اصلی شما و همسرتان هستید . یک محدوده زمانی را میتونید مشخص کنید که در ان زمان یا موقعیت میخواهید بچه دار شوید و این تصمیم را به اطلاع خانواده برسانید ممکنه به کاهش فشار کمک کنه. حمایت همسرتون در این شرایط میتونه کمک کننده باشه.

زهرا نادری

روانشناس و مشاورطرحواره درمانگر
 زهرا نادری
0

با سلام علاوه بر همراهی و هم نظری همسرتان و تعیین حد و مرز واکنشی که به خواسته دیگران نشان می دهید می تواند در ادامه رفتار آن ها نقش داشته باشد. آموزش و تمرین رفتارهای جرات مندانه در این موارد بسیار مهم است.

دکتر مژگان جعفری

متخصص روانشناسی تربیتی
دکتر مژگان جعفری
0

درود برشما اتفاقا بنده نیز با پدر شوهر شما موافقم هستم.کمالگرایی و پاسخگویی بیش ازحد در حیطه های علمی وشغلی لذت و صبر وتوان پاسخگویی را به فرصت مهم زندگی مانند ازدواج، صاحب فرزند شدن،نقش فعال وپاسخگو بودن در تربیت و تعلیم فرزندان ،تفریح و اوقات خوش داشتن در کنار خانواده و صمیمیت و دوستی درخانواده ها و اقوام را سلب می کند ونسبت به آنها دچار غفلت و بی توجهی می شود.لحظات مهم زندگی مثل خوردن یه غذای خوشمزه و لذیذ است تا وقتی جوان وسالم هستید لذت آن غذا رو احساس می کنید وراغب به خوردن آن هستید اما درسنین بالاتر نه دیگه لذت و رغبت به خوردن به فرصت های زندگی از دست رفته است. بی توجهی به نیازهای مهم زندگی بیانگر گیر کردن در طرحوارهای کمالگرایی و معیارهای سخت گیرانه،محرومیت هیجانی می باشد،در دنیای گذشتگان گیر کرده ومدام به توقعات وانتظارات والدین برای رشد و پیشرفت پاسخگو هستیم.اما واقعیت فعلی زندگی و نیازهای مهم خود غافل شدیم.زندگی کردن در واقعیت فعلی و اهمیت دادن به نیازهای مهم زندگی جز منش بزرگسال مسئول و سالم محسوب می شود.مهمترنگاه همدلانه ودلسوزانه داشتن نسبت به توصیه پدرهمسرتون داشته باشید.نظرات ایشان بر بچه دار شدن را به ذوق واشتیاق دیدن فرزند پسرش را تعبیر کنید واز بعد منفی و کنترل ومداخله کردن تعبیر نکنید.ما درقبال نیازها وخواسته های خود ودیگران مسئولانه پاسخگو هستیم. پایدار باشید

دکتر فتانه خیری پور

روانشناس و مشاور
دکتر فتانه خیری پور
0

سلام ضمن اینکه فرزند آوری یک آمادگی جسمانی وروانی را طلب میکند وباید توجه داشت که بهترین زمان باروری در حال گذر است ونمیتوانیم فرزند آوری را که یکی از مهمترین وپر بها ترین وظیفه مادریست مرتب به تعویق انداخت ضمن اینکه با یک برنامه ریزی صحیح وکمک همسرونزدیکان میتوان به این امر مهم هم پرداخت واز لذت آن خود ودیگران رامحروم نکرد.ولی قبل از آن توصیه میکنم با روانشناس مشاوره داشته باشید .

معصومه شریعت کیایی

روانشناس کودک و نوجوان
 معصومه شریعت کیایی
0

سلام گرامی، فقط شنونده باشید و پاسخی ندهید، اگر برنامه مشخصی برای زمان بارداری دارید ایشان را مطلع کنید، مثلا میتوانید بگویید فعلا تا دو سال آینده برنامه تدریس و کار دارم و بعدش بچه دار خواهم شد و الان آمادگی ذهنی و شرایط بارداری ندارم. از پاسخ شفاف و قاطع دادن نهراسید.

حمید علیپور

روانشناس
 حمید علیپور
0

سلام بهتر است با آرامش و احترام دلایل خود را برای آن ها توضیح دهید و چنانچه باز هم با وجود توضیحات شما به طور مکرر سوال پرسیدند عکس العمل تند و خاصی نشان ندهید و با همسرتان راجع به دغدغه فکری که برایتان ایجاد شده صحبت کنید

مریم زارع

روانشناس و مشاور
 مریم زارع
0

سلام دوست عزیز بهتر است با خانواده همسرتون مرز بزارید و از همسرتون بخوابین که در این رابطه با خانواده ش صحبت کنن

فرنگیس نوری

روانشناس
 فرنگیس نوری
0

سلام،مسئولیت عقب راندن خانواده همسرتون از مرزهای شخصی رابطه ازدواجتون بر عهده همسرتون هست،تا حد امکان خودتون واکنش تند نشون ندین و سعی کنین همسرتون جلودار حل مشکل باشن

مسعود کرمی

روانشناس بالینی
 مسعود کرمی
0

سلام. دوست عزیز؛ این فشار های خانوادگی رایج است، اما تصمیم گیری درباره فرزندآوری کاملا شخصی است. لازم است مرزگذاری سالم داشته باشید؛ با احترام اما قاطع بگویید که این موضوع بین شما و همسرتان است و انتظار دارید به تصمیمتان احترام بگذارند. روان درمانی و مشاوره های تخصصی روانشناختی، میتواند به شما در مدیریت استرس و بهبود مهارتهای ارتباطی در این زمینه بسیار کمک کند.

معصومه بامدادی نژاد

روانشناس و مشاوردرمانگر فردی _زوج_ نوجوان
 معصومه بامدادی نژاد
0

سلام عزیزم خانواده ی همسر فقط نظر خودشون رو میگن و اگه شما به نظرشون عمل نمی کنید پس خودتون رو اذیت نکنید ، با همسرتون توافق کنید که ایشون به خانواده ش بگن این من هستم که فعلا بچه نمی خواهم ، به این ترتیب اونها سکوت می کنن و ادامه نمیدن ، برای آرامش بیشتر و کیفیت زندگی بهتر حتما مشاوره بگیرید

نجمه فراشیانی

روانشناس و مشاورخانواده
 نجمه فراشیانی
1

سلام و وقت بخیر تدریس و اشتغال دلیلی نیست که به فکر بچه دار شدن نباشید و خانواده همسر نیت خوبی دارن و شما را تحریک مثبت به انجام این کار می کنند. این مساله را به فال نیک بگیرید و روی مساله بچه دار شدن بیشتر فکر کنید.

دکتر سیدحمیدرضا سیدمحمدی

متخصص روانشناسیمشاور کودک، ازدواج، تعارض زوجین، شکست...
دکتر سیدحمیدرضا سیدمحمدی