راهنمایی کنین لطفا من چیکار کنم ک انقدر دخالت نکن؟

سلام من یه پسر هفت ماهه دارم خانواده شوهرم از موقعی ک بچم بدنیا امده فکر میکنن بچه خودشونه . اگ یه موقعه پسرم صورتشا پنجه بکشه میان ب من میگن با بچمون چیکار کردی . اگ برم خونه مامانم زنگ میزنن ک بچمونا کحا بردی اخه هر شب میان میبیننش اگ لباسی ک دوس دارم بپوشونم میگن چرا اینا را بچم میپوشونین کلا هر موقعه ام ک میان یا میریم خونشون دیگ بچما ب من نمیدن به شوهرمم ک میگم میگه چیزی نمیشه گفت بشون بیخیال

0

باسلام، بنظر می رسد از علاقه زیاد به فرزند شما اینگونه رفتار می کنند. نگران نباشید، و مطمئن باشید شما جایگاه خود رابرای فرزندتان دارید.کم کم واکنش انها نیز مناسب ترخواهدشد.

دکتر مژگان بهزادی پور

متخصص اعصاب وروان - روانپزشکروانکاو
دکتر مژگان بهزادی پور
0

سلام : این رفتار دوگانگی در تربیت فرزند ایجاد میکند و پیشنهاد میشود با همسر خود به روانشناس کودک مراجعه نموده تا با اثرات اینگونه تربیت بیشتر آشنا و از ایجاد و یا تشدید رفتارهای مخرب در کودک جلوگیری بعمل آید. مد نظر داشته باشی چنانچه اینگونه رفتار در سنین بالا ادامه داشته باشد با مشکلات متعدد مواجه خواهید شد.

محمد مظلومی راد

روانشناس و مشاورروان درمانگر و روانشناس بالینی - مشاور
 محمد مظلومی راد
0

سلام اگر این رفتار با شدت ادامه پیدا کنه میتونه در تربیت فرزند شما مشکل به وجود بیاره بهتره راجع به این مسیله و تبعاتش با همسرتون صحبت کنید.

نازنین حبیبی

روانشناس دوران نوجوانی و جوانی
 نازنین حبیبی
1

با درود شاید این خانواده تنها نوه آنها باشد هرچه که آنها در لفظ هم کلمات آن چنانی را بیان می کنند ولی او بچه شماست این قدر حساسیت نداشته باشید

دکتر علی اسماعیلی

متخصص روانشناسی و زوج درمانگر
دکتر علی اسماعیلی
0

با سلام حساسیت ها و نگرانی های شما شاید مربوط به این باشد که نمی خواهید خانواده همسرتان را آزرده خاطر کنید و جرات مندانه رفتار کنید. ضمن اینکه در تربیت فرزند پدر و مادر باید هماهنگ باشند. برای رفتار قاطعانه و استفاده از روش های تربیتی صحیح بهتر است به مشاور مراجعه کنید.

دکتر مژگان جعفری

متخصص روانشناسی تربیتی
دکتر مژگان جعفری
0

با سلام و وقت بخیر. نگرانی و موضوع دلخوری شما را میفهمم حق با شماست و این رفتارها گاها بیش از حد و مخل آسایش زوجین و بالاخص مادر میشود. اما شما هم در نظر داشته باشید شما در حال حاضر در شرایط فشار روانی هستید و مساله ای که ممکن است بر برخی رفتارهای نه چندان محرک، واکنش افراطی و همراه با حساسیت نشان دهید. از طرفی میزان توجه و ورودهای خانوده شوهر به مرور قطعا کم و کمتر خواهد شد هر چند که این دخالتها معمولا از روی حس دلسوزی است که متاسفانه ناشیانه بروز داده میشود. با همسر موضوع را در میان بگذارید و سعی کنید تمام تمرکز خود را بر لذت بردن از زمانهای تنهایی با فرزند دلبندتان و البته همسر محترم بگذارید. در زمانهای استرس و عصبانیت تمارین آرمیدگی را فراموش نکنید.

دکتر سبحان پورنیکدست

دکترای تخصصی روانشناسی (متخصص CBT)عضو هیات علمی دانشگاه ( ونک - کرج)
دکتر سبحان پورنیکدست
0

سلام به شما. بهتر است در این خصوص با یک رواندرمانگر بصورت حضوری موضوع را مطرح نمایید.

دکتر مسعود نامجو

متخصص اعصاب و روان - روانپزشکدرمان بدون دارو با RTMS
دکتر مسعود نامجو
0

با سلام متوجه نگرانی شما هستم. رفتار ایشان تا حدی با توجه به فرهنگ جامعه ایرانی طبیعی به نظر می رسد. در بعضی موارد که راهنمایی و کمک اطرافیان سازنده است حتما استفاده کنید و در سایر موارد طبق روش خودتان پیش بروید. اگر همچنان احساس ناراحتی راجع به موارد اینچنین داشتید، از مشاور کمک بگیرید.

دکتر راضیه نیری فرد

متخصص اعصاب و روان - روانپزشکرواندرمانگر
دکتر راضیه نیری فرد