روانشناسان عزیز؟ سلام. در صورتی که همسر شما چنین برنامهای از قبل برای سکونت چیده بوده باید قبل از ازدواج مطرح و موافقت شما را جلب مینمود. بهرحال محل سکونت میباید با رضایت و خشنودی طرفین همراه باشد. توصیه میکنم حس خود را برای ایشان کاملتر شرح دهید و ایشان را به تاثیری که ادامه این وضع روی حس شما و رابطهتان میگذارد آگاه نمایید. در صورت عدم نتیجه از درمانگر کمک بخواهید. همسرتون از شرایط شما و احساسی که دارید, آگاهی دارن؟اگر شما و همسرتون استقلال فکری داشته باشید,با وجود زندگی در کنار اون ها میتونید حد و مرزهای زندگی خودتون رو مشخص کنید و اجازه مداخله به دیگران ندهید و مداخله ها را به شکل صحیح و با کمال احترام دفع کنید.طبق نظریه انتخاب این رفتاری که با شما میشه در حقیقت انتخاب خود شماست .قبل از گرفتن هر تصمیمی در ارتباط با جدایی به رفتارهای خودتون در ارتباط با دخالت آن ها بیشتر توجه کنید.. با سلام و وقت بخیر. داشتن زندگی مستقل و تصمیمات مستقل و لذت بردن از استقلال حق شماست و ما هم به هیچ عنوان به زوجین جوان توصیه نمیکنیم که در مجاورت خانواده ها برای مدت طولانی سکونت داشته باشند. اما گاهی ما آنقدر بر موضوعات آزاردهنده تمرکز میکنیم که بخش لذت بخش زندگی را کاملا فراموش میکنیم! میتوان حداقل برای کوتاه مدت توافقاتی کرد که حریم شخصی شما و همسر افزایش یابد؛ لذا در این مرحله توصیه دارم تصمیم شتابزده ای نگیرید؛ میتوانید با یک تعهد همراه با احترام از همسرتان با مشورت والدین خود و همسرتان؛ این مساله را به مشکلی موقت تبدیل کنید و تا آن مدت هم به امید آینده نزدیک ناملایمات را تاب بیاورید.. باسلام و احترام تغییر باید از شما و به صورت تدریجی صورت بگیرد، موارد آزاردهنده را لیست کنید و از موردی که راحتتر حل می شود شروع کنید به حل مساله، طلاق برای این مشکلات راه حل خوبی نیست بیشتر تامل کنید. با سلام چنین مواری در بسیاری از خانواده هایی که در کنار والدین زوجین هستند اتفاق می افتد. شما باید به موارد زیر توجه کنید 1- احساس خودتان را بطور واضح با همسرتان در میان بگذارید البته فقط احساس خودتان را بیان کنید و نه گله 2- سعی کنید مدیریت زندگی خود را بدست بگیرید. 3- این فقط دیگران نیستند که زندگی شما را مدیریت می کنند این شما هسید که می توانید مدیریت زندگیتان را بعهده بگیرید 4- سعی کنید از نزدیک با یک مشاور و روان شناس مشورت بگیرید و بعد تصمیم گیری کنید.. با سلام واحترام با توجه به اینکه همکاران بیان کردند هیچ وقت توصیه نمیشود بطور دائم با خانواده همسر زندگی کرد . یکی از آسیبهای اینگونه زندگی کردن حمایت جایش با دخالت تغییر داده و اسقلال را ناخواسته مخدوش میکند با این حال شما باید بدانید یک طرف این ارتبا ط شما میباشید . ازخودتان سئوال کنید من دراین ارتباط چقدر مقصرم آیا مهارتهای لازم ازجمله مهارت ارتباطی موثر و مهارت جراتمندانه ونه گفتن را بلدم وچقدر ناثیر ونقش دارم. با سلام با توجه به شرایط سختی که ذکر کردین، راجع به آن با همسرتان صجبت کنید و با هم راهی پیدا کنید که هر دو کمتر تحت فشار باشید، در صورت نیاز از درمانگر کمک بگیرید..

طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگی

سلام خدمت روانشناسان عزیز طاعات همگی قبولبنده چهار ساله ازدواج کردم شوهرم هم پسرعمومه هم پسرخالمه قبل ازدواج بالای خونه پدرش ی واحد ساخته البته بیشتر هزینه ازباباش بود ولی من واقعا خیلی اذیتم چون من معلم هستم ومحل کارم خیلی دوره تقریبا نیم ساعت باماشین وهزینه رفت وبرگشت زیاده خانوادش خیلی تو زندگی دخالت میکنن از برادر کوچیکش تاپدرومادرش واقعا خسته ام حتی اگه شارژ بخرم باتلفن صحبت کنم بهش میگن راضی نمیشن برم خونه بابام باید ازشون اجازه بگیرم منم میخام کلا از اونجا بزنم بیرون به شوهرم میگم خونه رو رهن بدیم ما بریم نزدیک محل کارم خونه بگیریم ولی راضی نمیشه میگه من زیاد خرج خونه کردم خانوادش میگن نمیخایم غریبه بیاد توخونه من خیلی اذیتم وب طلاق فکر میکنم چون اصلا راحت نیستم حس میکنم تو زندانم بخاطر اخلاق خونه پدرشوهرم هیچکس نمیاد طرفم حتی خانوادم نمیان واقعا افسرده شدم اصلا نمیتونم بااین شرایط کنار بیام همش تو فکر اینم ک کاری بکنم خلاص بشم از این اوضاع لطفا منو راهنمایی کنید شوهرم میگه ازبابات پول بیارتا جدا کنیم نمیدونم چکار کنم

7
0

روانشناسان عزیز؟ طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگیسلام. در صورتی که همسر شما چنین برنامهای از قبل برای سکونت چیده بوده باید قبل از ازدواج مطرح و موافقت شما را جلب مینمود. بهرحال محل سکونت میباید با رضایت و خشنودی طرفین همراه باشد. توصیه میکنم حس خود را برای ایشان کاملتر شرح دهید و ایشان را به تاثیری که ادامه این وضع روی حس شما و رابطهتان میگذارد آگاه نمایید. در صورت عدم نتیجه از درمانگر کمک بخواهید

0

روانشناسان عزیز؟ طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگیهمسرتون از شرایط شما و احساسی که دارید, آگاهی دارن؟اگر شما و همسرتون استقلال فکری داشته باشید,با وجود زندگی در کنار اون ها میتونید حد و مرزهای زندگی خودتون رو مشخص کنید و اجازه مداخله به دیگران ندهید و مداخله ها را به شکل صحیح و با کمال احترام دفع کنید.طبق نظریه انتخاب این رفتاری که با شما میشه در حقیقت انتخاب خود شماست .قبل از گرفتن هر تصمیمی در ارتباط با جدایی به رفتارهای خودتون در ارتباط با دخالت آن ها بیشتر توجه کنید.

0

روانشناسان عزیز؟ طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگیبا سلام و وقت بخیر. داشتن زندگی مستقل و تصمیمات مستقل و لذت بردن از استقلال حق شماست و ما هم به هیچ عنوان به زوجین جوان توصیه نمیکنیم که در مجاورت خانواده ها برای مدت طولانی سکونت داشته باشند. اما گاهی ما آنقدر بر موضوعات آزاردهنده تمرکز میکنیم که بخش لذت بخش زندگی را کاملا فراموش میکنیم! میتوان حداقل برای کوتاه مدت توافقاتی کرد که حریم شخصی شما و همسر افزایش یابد؛ لذا در این مرحله توصیه دارم تصمیم شتابزده ای نگیرید؛ میتوانید با یک تعهد همراه با احترام از همسرتان با مشورت والدین خود و همسرتان؛ این مساله را به مشکلی موقت تبدیل کنید و تا آن مدت هم به امید آینده نزدیک ناملایمات را تاب بیاورید.

0

روانشناسان عزیز؟ طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگیباسلام و احترام تغییر باید از شما و به صورت تدریجی صورت بگیرد، موارد آزاردهنده را لیست کنید و از موردی که راحتتر حل می شود شروع کنید به حل مساله، طلاق برای این مشکلات راه حل خوبی نیست بیشتر تامل کنید

0

روانشناسان عزیز؟ طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگیبا سلام چنین مواری در بسیاری از خانواده هایی که در کنار والدین زوجین هستند اتفاق می افتد. شما باید به موارد زیر توجه کنید 1- احساس خودتان را بطور واضح با همسرتان در میان بگذارید البته فقط احساس خودتان را بیان کنید و نه گله 2- سعی کنید مدیریت زندگی خود را بدست بگیرید. 3- این فقط دیگران نیستند که زندگی شما را مدیریت می کنند این شما هسید که می توانید مدیریت زندگیتان را بعهده بگیرید 4- سعی کنید از نزدیک با یک مشاور و روان شناس مشورت بگیرید و بعد تصمیم گیری کنید.

0

روانشناسان عزیز؟ طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگیبا سلام واحترام با توجه به اینکه همکاران بیان کردند هیچ وقت توصیه نمیشود بطور دائم با خانواده همسر زندگی کرد . یکی از آسیبهای اینگونه زندگی کردن حمایت جایش با دخالت تغییر داده و اسقلال را ناخواسته مخدوش میکند با این حال شما باید بدانید یک طرف این ارتبا ط شما میباشید . ازخودتان سئوال کنید من دراین ارتباط چقدر مقصرم آیا مهارتهای لازم ازجمله مهارت ارتباطی موثر و مهارت جراتمندانه ونه گفتن را بلدم وچقدر ناثیر ونقش دارم

0

روانشناسان عزیز؟ طاعات , قبولبنده , اخلاقات خونوادگیبا سلام با توجه به شرایط سختی که ذکر کردین، راجع به آن با همسرتان صجبت کنید و با هم راهی پیدا کنید که هر دو کمتر تحت فشار باشید، در صورت نیاز از درمانگر کمک بگیرید.