روان شناسی و مشاوره؟ با سلام مواردی که ذکر نمودید می تواند از اضطراب فرزند شما ناشی شده باشد. جهت ارزیابی بیشتر به روانپزشک کودک مراجعه نمایید.. باسلام جهت بررسی به روانپزشک کودک مراجعه کنید. سلام به شما. چنین رفتاری معمولا ارتباط نزدیکی به اعتماد به نفس پایین در کودک دارد که علت های مختلفی در آن نقش دارد و می بایست توسط همکاران فوق تخصص روانپزشکی کودک مورد بررسی بیشتر قرار گیرد. عللی مانند اضطراب، مسائل تربیتی، افسردگی و . می توانند در شکل گیری اعتماد به نفس پایین کودک نقش داشته باشد.. با سلام. بهتر است برای درمان اضطراب اجتماعی فرزندتان از همین کودکی اقدام نمایید. ممکن است برای اضطراب نیازمند درمان دارویی باشد. به صورت شایع تر رواندرمانی با روانشناس کودک و یا روانپزشکان اطفال کمک کننده است.. با سلام و وقت بخیر. اول خجالتی توجه داشته باشید که بسیاری از خصوصیات رفتاری کودکان تابع ژنتیک و متغیرهای زیستی و با ثبات قابل توجهی در طول عمر میباشد؛ یعنی باید تا حدودی تفاوتهای فردی کودکان را پذیرفت و انتظارات تغییر را تعدیل کرد. البته این به معنای عدم امکان تغییرات نیست!!! 1.گاهی عدم تمایل کودک به شرکت در تعاملات و به اصطلاح سکوت یا فرار در جمع؛ به علت عدم توانایی در مهارتهایی همچون ابراز وجود و . است؛ برای تقویت این گونه مهارتها باید تعاملات کودک را تا حد ممکن افزایش دهید؛ کلاسهای ورزشی؛ تفریحی و . 2.در خانه در قالب بازی و یا داستان؛ مهارتهای ارتباطی را با کودک تمرین کنید، گاهی خودتان به عنوان یک فرد جراتمند نقش بازی کرده و در مرحله بعد این نقش را به کودک محول کنید؛ خواندن داستانهایی با قهرمانان جراتمند با موقعیت مشابه سنی؛ از حیث الگوگیری مفید میباشد. 3.تا حد امکان به او مسئولیتهای جدید بدهید و او را حتی در صورت پیشرفتهای کوچک بصورت کلامی و یا غیرکلامی تشویق و تقویت کنید. 4.او را با محیطهای جدید آشنا کنید البته لازم است قبل از ورود به محیط جدید کمی به کودک توضیح بدهید و در صورت امکان یک بازدید اولیه داشته باشید. 5.مهمانی های خانودگی و رفت و آمد با دوستان همسن را به حداکثر برسانید (میشه ازش خواست تا یک قصه کوتاه رو برای دوستانش تعریف کنه و جایزه بگیره). البته مراقب قلدری همسالان نیز باشید. ضعف او را به صورت برچسب دائمی به او گوشزد نکنید!!! صبر داشته باشید و به هیچ وجه بویژه در نقطه ضعف کودک او را با همسالان مقایسه نکنید!!! 6.خودتان الگوی کمرویی نباشید؛ وقتی با کودک تنها هستید با او مکررا صحبت کنید. از او راجع به مسائل مورد علاقه اش سوال کنید؟ و یا از او بخواهید داستانهایی کوتاه را فی البداهه و با صدای بلند بخواند و هر تلاش او را در این راستا تقویت کنید. دکتر سبحان پورنیکدست روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه. با سلام مواردی که شما مطرح کردید ناشی از اضطراب کودک شما می باشد که ریشه های اضطراب می تواند استفاده از الگوی رفتاری والدین مضطربی باشد یا نداشتن مهارت در یک موضوع ترس از محیط، ترس از افراد و.می باشد در چنین مواردی در گام اول باید با یک روانشناس کودک درمان شروع کنید ولی تا قبل از اقدام به درمان شما باید ریشه های اضطرابی در خانواده را پیدا کنید و ارتباط با کودک خود را با بازی عمیق تر و سعی کنید حمایتهای لازم را در محیط های گفته شده بیشتر کنید و در مورد هر محیطی با کودک خود صحبت کنید..

روان , شناسی , خسته

با سلام و خسته نباشید. من یک پسر دارم کلاس دوم ابتدایی هست. از نظر درسی عالیه ولی خیلی خجالتی و کم رو هستش تو مدرسه می خواد یه چیزی به معلم بگه به دوستش میگه اون به معلم بگه. تو صف مدرسه میره آخر صف می ایسته. حتی بخواد بیاد بیرون عقب تر از همه وایمیسته آخراز همه میاد بیرون. یا هر جای دیگه هم میخواد بره تو جمع خجالت میشه. نمیدونم چیکار باید بکنم؟ لطفا راهنمایی کنین.

6
0

روان شناسی و مشاوره؟ روان , شناسی , خستهبا سلام مواردی که ذکر نمودید می تواند از اضطراب فرزند شما ناشی شده باشد. جهت ارزیابی بیشتر به روانپزشک کودک مراجعه نمایید.

0

روان شناسی و مشاوره؟ روان , شناسی , خستهباسلام جهت بررسی به روانپزشک کودک مراجعه کنید

0

روان شناسی و مشاوره؟ روان , شناسی , خستهسلام به شما. چنین رفتاری معمولا ارتباط نزدیکی به اعتماد به نفس پایین در کودک دارد که علت های مختلفی در آن نقش دارد و می بایست توسط همکاران فوق تخصص روانپزشکی کودک مورد بررسی بیشتر قرار گیرد. عللی مانند اضطراب، مسائل تربیتی، افسردگی و . می توانند در شکل گیری اعتماد به نفس پایین کودک نقش داشته باشد.

0

روان شناسی و مشاوره؟ روان , شناسی , خستهبا سلام. بهتر است برای درمان اضطراب اجتماعی فرزندتان از همین کودکی اقدام نمایید. ممکن است برای اضطراب نیازمند درمان دارویی باشد. به صورت شایع تر رواندرمانی با روانشناس کودک و یا روانپزشکان اطفال کمک کننده است.

0

روان شناسی و مشاوره؟ روان , شناسی , خستهبا سلام و وقت بخیر. اول خجالتی توجه داشته باشید که بسیاری از خصوصیات رفتاری کودکان تابع ژنتیک و متغیرهای زیستی و با ثبات قابل توجهی در طول عمر میباشد؛ یعنی باید تا حدودی تفاوتهای فردی کودکان را پذیرفت و انتظارات تغییر را تعدیل کرد. البته این به معنای عدم امکان تغییرات نیست!!! 1.گاهی عدم تمایل کودک به شرکت در تعاملات و به اصطلاح سکوت یا فرار در جمع؛ به علت عدم توانایی در مهارتهایی همچون ابراز وجود و . است؛ برای تقویت این گونه مهارتها باید تعاملات کودک را تا حد ممکن افزایش دهید؛ کلاسهای ورزشی؛ تفریحی و . 2.در خانه در قالب بازی و یا داستان؛ مهارتهای ارتباطی را با کودک تمرین کنید، گاهی خودتان به عنوان یک فرد جراتمند نقش بازی کرده و در مرحله بعد این نقش را به کودک محول کنید؛ خواندن داستانهایی با قهرمانان جراتمند با موقعیت مشابه سنی؛ از حیث الگوگیری مفید میباشد. 3.تا حد امکان به او مسئولیتهای جدید بدهید و او را حتی در صورت پیشرفتهای کوچک بصورت کلامی و یا غیرکلامی تشویق و تقویت کنید. 4.او را با محیطهای جدید آشنا کنید البته لازم است قبل از ورود به محیط جدید کمی به کودک توضیح بدهید و در صورت امکان یک بازدید اولیه داشته باشید. 5.مهمانی های خانودگی و رفت و آمد با دوستان همسن را به حداکثر برسانید (میشه ازش خواست تا یک قصه کوتاه رو برای دوستانش تعریف کنه و جایزه بگیره). البته مراقب قلدری همسالان نیز باشید. ضعف او را به صورت برچسب دائمی به او گوشزد نکنید!!! صبر داشته باشید و به هیچ وجه بویژه در نقطه ضعف کودک او را با همسالان مقایسه نکنید!!! 6.خودتان الگوی کمرویی نباشید؛ وقتی با کودک تنها هستید با او مکررا صحبت کنید. از او راجع به مسائل مورد علاقه اش سوال کنید؟ و یا از او بخواهید داستانهایی کوتاه را فی البداهه و با صدای بلند بخواند و هر تلاش او را در این راستا تقویت کنید. دکتر سبحان پورنیکدست روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه

0

روان شناسی و مشاوره؟ روان , شناسی , خستهبا سلام مواردی که شما مطرح کردید ناشی از اضطراب کودک شما می باشد که ریشه های اضطراب می تواند استفاده از الگوی رفتاری والدین مضطربی باشد یا نداشتن مهارت در یک موضوع ترس از محیط، ترس از افراد و.می باشد در چنین مواردی در گام اول باید با یک روانشناس کودک درمان شروع کنید ولی تا قبل از اقدام به درمان شما باید ریشه های اضطرابی در خانواده را پیدا کنید و ارتباط با کودک خود را با بازی عمیق تر و سعی کنید حمایتهای لازم را در محیط های گفته شده بیشتر کنید و در مورد هر محیطی با کودک خود صحبت کنید.