چیکار کنم نوزادم وابسته خانواده شوهرم نشه؟

سلام وقت بخیر من با خانواده همسرم در یک ساختمان هستیم و یک ماهه پسرم به دنیا اومده و خانواده همسرم شدیدا به بچه محبت میکنن و چون شیر خشک میخوره همش میخوان بچه رو ببرن و من همش نگران وابستگی بچم به مادر شوهر و خواهر شوهرم هستم و اینکه بچه در آینده چند تربیتی بشه و از ما حرف شنوی نداشته باشه و احساس دلبستگی به من نداشته باشه وقتی به همسرم میگم ناراحت میشه میگه تو قدر شناس نیستی حالا باید چکار کنم؟

1

سلام عزیزم نگران نباشید و از این فرصت جهت تجدید قوا و استراحت استفاده کنید ، نوزاد حتی بوی مادر را هم می شناسد و دلبستگی کودک مادر است ، اگه در این مورد نتونستید سازگار بشین یا موضوعات دیگری پیش آمد حتما به یک مشاور و روانشناس خوب مراجعه کنید

نجمه فراشیانی

روانشناس و مشاورخانواده

0

برای جلوگیری از وابستگی نوزاد به دیگران، زمانهای مشخص با خودتان باشید و مراقبتها و بازیها را شخصا انجام دهید و مرزها را با همسرتان مشخص کنید.

دکتر فاطمه خطاوی

جراح و متخصص چشمICO قرنیه و لیزیک

1

وقت بخیر، رابطه نوزاد با مراقب اصلی که شما هستید نقش مهمی در ارتباط و تربیت کودک دارد. بهتر است تمرکز خود را متوجه نیازهای فرزندتان کنید و برای او محیط عاطفی امنی ایجاد کنید. توجه و در دسترس کودک بودن بسیار مهم است. ارتباط با سایرین چندان نقش تعیین کنندهای ندارد و نسبت به آن حساس نشوید. دلخوری های شما نسبت به همسر و خانواده ایشان ممکن است در ارتباط شما و کودکتان اثر بگذارد. اگر این افکار شما را اذیت میکند حتما به مشاور مراجعه کنید. تنها فردی که میتوانید تغییر دهید خودتان هستید نیرو و توان روانی خود را صرف سایرین کردن ( حرص خوردن، گله کردن و .) نتیجه ای برای تغییر رفتار آنها نخواهد داشت.

دکتر شکوه افطاری

روان درمانگر تحلیلی و مشاور خانواده

1

کودک بیشترین دلبستگی را از مادر دریافت میکند شما میتوانید با بغل نوازش لمس نیاز امنیت و دلبستگی را برای کودک تامین کنید. ارتباط کودک با خانواده همسرتون میتونه برای رشد عاطفی کودکان مفید باشه کودکان هرچقدر در محیط امن تر و با افراد مهربان رشد یابند به انها کمک میکند تا دنیا را قابل اعتماد ببینند . چندتربیتی کودک در سن بالاتر اتفاق میفتد که شما با گذاشتن حد و مرز و با پیدا کردن زبان مشترک در تربیت که با همسرتون دارید میتونید روی تربیت کودک نقش موثر داشته باشید.

زهرا نادری

روانشناس و مشاورطرحواره درمانگر- مشاور خانواده

1

سلام دوست عزیز این نگرانی شما طبیعی است و بسیاری از مادران ، با چنین چالش هایی مواجه میشوند. در این شرایط، رواندرمانی تخصصی میتواند به شما کمک کند تا احساسات و اضطراب خود را مدیریت کنید و راهکارهای عملی برای حفظ دلبستگی سالم با فرزندتان پیدا کنید. همچنین، درک و همراهی همسر نقش بسیار مهمی دارد؛ تلاش کنید با گفتگوهای کوتاه و غیرهجومی، او را در جریان نگرانی هایتان قرار دهید و با هم به راه حل برسید. یادگیری مهارت های ارتباطی و مدیریت مرزها به شما امکان میدهد هم محبت خانواده همسر حفظ شود و هم استقلال و دلبستگی سالم بین شما و فرزندتان تقویت شود. این ترکیب به ایجاد آرامش روانی و کاهش استرس کمک زیادی می کند.

معصومه بامدادی نژاد

روانشناس و مشاوردرمانگر فردی _زوج_ نوجوان

0

سلام.عزبزم نگرانی شما قابل درک و پذیرش است.هرمادری نسبت به تربیت و ارتباط فرزندش نسبت به دیگران حساس و مراقب است.اما باور وابستگی به دیگران و عدم کنترل فرزند زمانی به رفتار تبدیل می شود که فرزند مورد بی توجهی وغفلت مادر قرار گیردو اطرافیان نقش نیابتی مادر را جبران کنند.درصورتی که شما حضورفعال و مراقب همدلانه نسبت به فرزندتان داشته باشید پیوند مستحکم مادر و فرزند همیشه مستدام خواهد بود کودک می دانند در موجهای اقیانوس زندگی فقط به فانوس روشن و مهربان مادر وپدرش اعتماد دارد.نکته مهم همسر تون درگیر نگرانی های فعلی نکنید که چنین *باور شما قدر نشناس هستی،مسلما رابطه تون را تحت تاثیر قرار خواهد داد حودتون با ابرازگری محترمانه نسبت به خانواده همسر و تعین تایم رفت و آمد فرزندتان حدومرز والدینی وفرزندتان از دیگران را شفاف و تفکیک کنید.

دکتر فتانه خیری پور

روانشناس و مشاور

0

سلام نگران نباشید و بچه در این سن وابسته به آنها نمی شود و خودتان هم مرتب کودک را در آغوش داشته باشید و نهایتا با مشاور هم مشورت داشته باشید

دکتر کبری دوستعلی

بورد تخصصی قلب و عروقدرمان واریس

0

با سلام،این که نگران هستند حق دارید،تازه صاحب فرزند شدید و حساسیت هایی خواهد بود،اگر شما وپدرش به اندازه کافی حضور داشته باشید و تامین کننده نیازهاش باشید،این رفت و آمدها تاثیری در تربیت کودک نخواهد داشت،ولی به همسرتون درباره نگرانی که دارید بگید نه به این عنوان که خانواده ایشون ایراد داشته باشند با این مضمون که من فقط نگرانم همین.از این تایمی هم که کودک نیست برای کارهای خودتون و استراحت و رسیدگی به امور خودتون استفاده کنید،اگر فرزند شما نوه اول باشند این علاقه ها طبیعی هم خواهد بود به مرور کاهش پیدا می کنه.

مریم کاظمی

روانشناس و مشاورطرحواره درمانگر ، مشاور خانواده

0

کاملا قابل درکه که نگران دلبستگی پسرتون باشید. دلبستگی اصلی نوزاد معمولا با مادر شکل میگیره، چون منبع اصلی آرامش و مراقبته. محبت خانواده همسرتون میتونه برای بچه مفید باشه، به شرطی که شما همچنان بیشترین تماس، رسیدگی و مراقبت رو داشته باشید. بهتره به جای مقابله، تعادل ایجاد کنید؛ مثلا زمانهایی رو مشخص کنید که خودتون مستقیما با بچه باشید (غذا دادن، نوازش، خوابوندن) و در کنارش اجازه بدید خانواده هم محبت کنن. اینطوری هم دلبستگی امن به شما شکل میگیره، هم روابط خانوادگی آسیب نمیبینه.

مهرنگ دوائی مرکزی

روانشناس و مشاوررواندرمانگر فردی، خانواده. کودک و نوجوان

0

سلام و عرض ادب دوست عزیز نگران نباشید دلبستگی اصلی کدوک با مادرش است سعی کنید زمانهای که نزد مادر شوهرت است تجدید قوا کنی سعی کن همیشه در دسترس س کودک باشی و نیازهای رو هم از نظر عاطفی وهم از نظر فیزولوژی ارضایی کنی تا دلبستگی ایمن صورت بگیرد

ملکه عباس پور

روانشناس بالینیدرمانگر کودک وبزرگسال و زوج

0

سلام. در این سن و تا حدود 5 ماهگی کودک در مرحله در خودماندگی است و به شرط احساس امنیت دلبستگی ایمن شکل میگیره ولی از 5 ماهگی چون اضطراب جدایی شکل میگیره مهم هست کودک حضور مراقب اصلی را حس کنه تا دلبستگی اش ناایمن نشود.حتما جهت کسب اطلاعات بیشتر مطالعه و مشاوره دریافت کنید تا از بروز تنش بیشتر جلوگیری بشه که خودش باعث عدم امنیت نوزاد خواهد بود.پیروز باشید

حسین توکلی طامه

روانشناس بالینی