دکتر روانشناس ومشاور؟ سلام به شما. اینکه متوجه اشتباه در روش تربیتی تان شده اید نکته مثبتی است. اما برای اصلاح این موارد نیاز است به توانمندی ها و استعدادهای کودک تان توجه بیشتری نمایید و با تشویق او باعث پیشرفت و ایجاد حس توانمندی در او شوید. در تصمیم گیری ها او را دخیل کنید و به او نشان دهید که نظراتش دارای اهمیت است. اجازه دهید در موارد مختلف ابراز نظر کند. از سرزنش او بپرهیزید و در راه تغییر اشتباهاتش به او کمک کنید و آزادی بیشتری در موقعیت هایی که در گذشته کنترل گری بیش از حد به خرج می دادید به او بدهید.. با سلام. اولین قدم آن است که اضطراب و نگرانی خودتان را درمان کنید. به نظر میرسد این کنترل گری و نگرانی هایی که تا کنون ابراز میکردید به خاطر اضطراب شما بوده است. اگر اضطراب خود را درمان نکنید سخت است که بتوانید در موقعیت های نگران کننده رفتار متفاوتی در پیش بگیرید.. با سلام میبایست از دو کانال اقدام کنید اول اینکه نگرانی های شما ناشی از اضطراب زمینه ای شما است که حتی الان هم تمایل به کنترل او دارید ولی وقتی فرزندتان و ترس هایش را میبینید از رفتارتان پشیمان میشوید لذا توصیه میکنم حتما به روانپزشک مراجعه کنید کانال دوم روش تربیتی فرزندتان است که به مرور با ارام شدن خودتان تغییر خواهد کرد همانطور که همکارم گفتند بنا را به اعتماد و تشویق بگذارید انگار جنبه های خوب را میبینید و توجه به نقاط ضعف و سرزنش را کنار بگذارید ایراد نگیرید بدون شک برخوردی در شما هست که باید مورد بررسی و ارزیابی و اصلاح قرار بگیرد.طی رواندرمانی با روانپزشک این مسایل بررسی خواهد شد و اصلاح میگردد. با سلام و وقت بخیر. بابت این هوشمندی که استریل بزرگ کردن کودکان روش تربیتی مطلوبی است به شما تبریک میگویم. و البته نیاز به تکرار هم نیست که پشیمانی و یا عذاب وجدان امروز هیچ کمکی به تغییر گذشته نخواهد کرد. اما نکات بعدی در کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس کودک : توجه داشته باشید که بسیاری از خصوصیات رفتاری کودکان تابع ژنتیک و متغیرهای زیستی و با ثبات قابل توجهی در طول عمر میباشد؛ یعنی باید تا حدودی تفاوتهای فردی کودکان را پذیرفت و انتظارات تغییر را تعدیل کرد. البته این به معنای عدم امکان تغییرات نیست!!! 1.گاهی عدم تمایل کودک به شرکت در تعاملات و به اصطلاح سکوت یا فرار در جمع؛ به علت عدم توانایی در مهارتهایی همچون ابراز وجود و . است؛ برای تقویت این گونه مهارتها باید تعاملات کودک را تا حد ممکن افزایش دهید؛ کلاسهای ورزشی؛ تفریحی و . 2.در خانه در قالب بازی و یا داستان؛ مهارتهای ارتباطی را با کودک تمرین کنید، گاهی خودتان به عنوان یک فرد جراتمند نقش بازی کرده و در مرحله بعد این نقش را به کودک محول کنید؛ خواندن داستانهایی با قهرمانان جراتمند با موقعیت مشابه سنی؛ از حیث الگوگیری مفید میباشد. 3.تا حد امکان به او مسئولیتهای جدید بدهید و او را حتی در صورت پیشرفتهای کوچک بصورت کلامی و یا غیرکلامی تشویق و تقویت کنید. 4.او را با محیطهای جدید آشنا کنید البته لازم است قبل از ورود به محیط جدید کمی به کودک توضیح بدهید و در صورت امکان یک بازدید اولیه داشته باشید. 5.مهمانی های خانودگی و رفت و آمد با دوستان همسن را به حداکثر برسانید (میشه ازش خواست تا یک قصه کوتاه رو برای دوستانش تعریف کنه و جایزه بگیره). البته مراقب قلدری همسالان نیز باشید. ضعف او را به صورت برچسب دائمی به او گوشزد نکنید!!! صبر داشته باشید و به هیچ وجه بویژه در نقطه ضعف کودک او را با همسالان مقایسه نکنید!!! 6.خودتان الگوی کمرویی نباشید؛ وقتی با کودک تنها هستید با او مکررا صحبت کنید. از او راجع به مسائل مورد علاقه اش سوال کنید؟ و یا از او بخواهید داستانهایی کوتاه را فی البداهه و با صدای بلند بخواند و هر تلاش او را در این راستا تقویت کنید. کتاب چگونه با کودکم رفتار کنم اثر پرفسور گاربر ترجمه دکتر سهامی را حتما مطالعه بفرمایید. دکتر سبحان پورنیکدست روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه.

ومشاور , حساس , اعتماد به نفس , ترس کودکان

باسلام پسرم ۵ سالشه واز بچگی من خیلی حساس بودم مثلا میخواست از پله پایین بره خیلی تاکید میکردم که نیفته یا داد میزدم سرش که تو خیابان ندو یا از دوچرخه میفتی در کل یه جورایی ترسیده واعتماد به نفس پایبن داره واز من هم بیشتر میترسه وحساب میبره تا پدرش حالا از رفتار خودم پشیمانم که نگداشتم تا به این سن بچگی کنه و راحت وآزاد باشه الان چه طور حداقل میتونم از ترسش کم کنم که حداقل بتونه در مواقعی از خودش دفاع کنه ممنون میشم راهنمایی کامل کنید؟ خودم عداب وجدان دارم که مادر خوبی نبودم؟

4
0

دکتر روانشناس ومشاور؟ ومشاور , حساس , اعتماد به نفس , ترس کودکانسلام به شما. اینکه متوجه اشتباه در روش تربیتی تان شده اید نکته مثبتی است. اما برای اصلاح این موارد نیاز است به توانمندی ها و استعدادهای کودک تان توجه بیشتری نمایید و با تشویق او باعث پیشرفت و ایجاد حس توانمندی در او شوید. در تصمیم گیری ها او را دخیل کنید و به او نشان دهید که نظراتش دارای اهمیت است. اجازه دهید در موارد مختلف ابراز نظر کند. از سرزنش او بپرهیزید و در راه تغییر اشتباهاتش به او کمک کنید و آزادی بیشتری در موقعیت هایی که در گذشته کنترل گری بیش از حد به خرج می دادید به او بدهید.

0

دکتر روانشناس ومشاور؟ ومشاور , حساس , اعتماد به نفس , ترس کودکانبا سلام. اولین قدم آن است که اضطراب و نگرانی خودتان را درمان کنید. به نظر میرسد این کنترل گری و نگرانی هایی که تا کنون ابراز میکردید به خاطر اضطراب شما بوده است. اگر اضطراب خود را درمان نکنید سخت است که بتوانید در موقعیت های نگران کننده رفتار متفاوتی در پیش بگیرید.

0

دکتر روانشناس ومشاور؟ ومشاور , حساس , اعتماد به نفس , ترس کودکانبا سلام میبایست از دو کانال اقدام کنید اول اینکه نگرانی های شما ناشی از اضطراب زمینه ای شما است که حتی الان هم تمایل به کنترل او دارید ولی وقتی فرزندتان و ترس هایش را میبینید از رفتارتان پشیمان میشوید لذا توصیه میکنم حتما به روانپزشک مراجعه کنید کانال دوم روش تربیتی فرزندتان است که به مرور با ارام شدن خودتان تغییر خواهد کرد همانطور که همکارم گفتند بنا را به اعتماد و تشویق بگذارید انگار جنبه های خوب را میبینید و توجه به نقاط ضعف و سرزنش را کنار بگذارید ایراد نگیرید بدون شک برخوردی در شما هست که باید مورد بررسی و ارزیابی و اصلاح قرار بگیرد.طی رواندرمانی با روانپزشک این مسایل بررسی خواهد شد و اصلاح میگردد

0

دکتر روانشناس ومشاور؟ ومشاور , حساس , اعتماد به نفس , ترس کودکانبا سلام و وقت بخیر. بابت این هوشمندی که استریل بزرگ کردن کودکان روش تربیتی مطلوبی است به شما تبریک میگویم. و البته نیاز به تکرار هم نیست که پشیمانی و یا عذاب وجدان امروز هیچ کمکی به تغییر گذشته نخواهد کرد. اما نکات بعدی در کاهش استرس و افزایش اعتماد به نفس کودک : توجه داشته باشید که بسیاری از خصوصیات رفتاری کودکان تابع ژنتیک و متغیرهای زیستی و با ثبات قابل توجهی در طول عمر میباشد؛ یعنی باید تا حدودی تفاوتهای فردی کودکان را پذیرفت و انتظارات تغییر را تعدیل کرد. البته این به معنای عدم امکان تغییرات نیست!!! 1.گاهی عدم تمایل کودک به شرکت در تعاملات و به اصطلاح سکوت یا فرار در جمع؛ به علت عدم توانایی در مهارتهایی همچون ابراز وجود و . است؛ برای تقویت این گونه مهارتها باید تعاملات کودک را تا حد ممکن افزایش دهید؛ کلاسهای ورزشی؛ تفریحی و . 2.در خانه در قالب بازی و یا داستان؛ مهارتهای ارتباطی را با کودک تمرین کنید، گاهی خودتان به عنوان یک فرد جراتمند نقش بازی کرده و در مرحله بعد این نقش را به کودک محول کنید؛ خواندن داستانهایی با قهرمانان جراتمند با موقعیت مشابه سنی؛ از حیث الگوگیری مفید میباشد. 3.تا حد امکان به او مسئولیتهای جدید بدهید و او را حتی در صورت پیشرفتهای کوچک بصورت کلامی و یا غیرکلامی تشویق و تقویت کنید. 4.او را با محیطهای جدید آشنا کنید البته لازم است قبل از ورود به محیط جدید کمی به کودک توضیح بدهید و در صورت امکان یک بازدید اولیه داشته باشید. 5.مهمانی های خانودگی و رفت و آمد با دوستان همسن را به حداکثر برسانید (میشه ازش خواست تا یک قصه کوتاه رو برای دوستانش تعریف کنه و جایزه بگیره). البته مراقب قلدری همسالان نیز باشید. ضعف او را به صورت برچسب دائمی به او گوشزد نکنید!!! صبر داشته باشید و به هیچ وجه بویژه در نقطه ضعف کودک او را با همسالان مقایسه نکنید!!! 6.خودتان الگوی کمرویی نباشید؛ وقتی با کودک تنها هستید با او مکررا صحبت کنید. از او راجع به مسائل مورد علاقه اش سوال کنید؟ و یا از او بخواهید داستانهایی کوتاه را فی البداهه و با صدای بلند بخواند و هر تلاش او را در این راستا تقویت کنید. کتاب چگونه با کودکم رفتار کنم اثر پرفسور گاربر ترجمه دکتر سهامی را حتما مطالعه بفرمایید. دکتر سبحان پورنیکدست روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه