چرا چشمم در هنگام صحبت کردن به ایرادات طرف مقابل متوجه می شود؟

الان چند وقتی است که بنده بجای اینکه به چشم گوینده نگاه کنم به بدن و یا ایرادات طرف مقابل برای چند لحظه نگاه می کنم تا آنجائی که طرف مقابل متوجه می شود و من شرمنده می شوم بدین لحاظ وقتی طرف مقابل صحبت می نماید، مجبورم چشمم را به پایین بدوزم و گوینده احساس میکند که من بی توجه هستم ، حتی در مقابل فرزندم نیز اینگونه هستم.آیا این مسئله درمان دارد.

0

سلام معمولا این حالت به دلیل اضطراب، حساسیت بالا به قضاوت شدن، یا حتی عادتهای فکری وسواسگونه بهوجود میاد. اینکه از کی بوجود آمده؟ و آیا اتفاق یا حادثه یا موقعیتی در این چند ماه گذشته براتون پیش آمده یا نه؟ مهمه

فرزانه حکم آبادی

روانشناس و مشاور
 فرزانه حکم آبادی
0

وقت بخیر، بله درمان دارد. لازم است در یک محیط امن درمانی از احساسات و افکار خود صحبت کنید تا علت های زیربنایی این رفتار مشخص شود.

دکتر شکوه افطاری

مشاور خانواده
دکتر شکوه افطاری
0

با سلام یعنی قبلا نبودید؟!!!!!! اگر فقط،به جنبه های منفی فرد مقابل توجه می کنید نه مثبت و قضاوت می کنید می توان از علائم اضطراب و تحریف شناختی وو سواس و کمالگرایی باشدو نداشتن ارتباط فیس توفیس جز موانع ارتباطی و به رابطه صدمه میزند

شاهین کریم پور

روان شناس بالینی و مشاورروان درمانی با رویکرد CBT و ACT ، اسک...
 شاهین کریم پور
0

باسلام بهتراست درمورداین موضوع جلساتی باروانشناس داشته باشید

دکتر ساره قاسم پور

متخصص اعصاب وروان - روانپزشکدرمان دارویی ، روان درمانی فردی و زوج...
دکتر ساره قاسم پور
0

درود بر شما. بهتره مشاوره روانشناسی داشته باشین تا علت اصلی رفتار شما مشخص بشه

زهرا اقوامی

روانشناس بالینی
 زهرا اقوامی
0

سلام. دوست عزیز؛ این مشکل با کمک روانشناس و روان درمانی قابل بهبود است. مراجعه به روانشناس ضروری است چون با درمان تخصصی، مهارت های ارتباطی و اعتماد به نفس شما تقویت میشود و نگرانی های درونی کم میشود. روان درمانی به شما کمک میکند راحت تر و با آرامش بیشتری در روابط تان حضور داشته باشید و ارتباط موثر برقرار کنید. این موضوع قابل درمان است و با حمایت حرفه ای می توانید زندگی اجتماعی و خانوادگی بهتری داشته باشید.

معصومه بامدادی نژاد

روانشناس و مشاورروان درمانگر - زوج درمانگر - مشاوره خ...
 معصومه بامدادی نژاد
0

درود بر شما؛ اینها استدلالات شما هستند، کسی جز خودتان این را اظهار نکرده یا واکنش نشان نداده است، شرم یک احساس درونی است ، آیا واقعا رفتار نامناسبی در خور تجربه احساس شرم انجام داده اید یا در حد تصور شماست؟ گاهی فرد واقعا رفتاری شرم اور انجام میدهد ، بابت آن شرمگین پیشمان میشود و با شجاعت عذر خواهی می کند با دیگر آن را تکرار نمی کند، گاهی فرد بی هیچ استدلال بیرونی فقط شرم را احساس می کند؟ بنظر میرسد گزینه دوم باشد… پیشنهاد می کنم برای بهتر دیدن احساسات واقعی و یا تجربه شرم از روان شناس کمک بگیرید تا با هم منشا انرا کشف کنید.

امینه رحمت

روان شناسعضو انجمن روان شناسی امریکا
 امینه رحمت
0

سلام و عرض ادب. این حالت می تونه به دلایل مختلفی از جمله عادت های رفتاری، اضطراب و حتی نوعی رفتار وسواسی باشه. می تونید جهت بررسی بیشتر به روانشناس مراجعه کنید

دکتر مهدی صحراگرد

دکترای روان شناسیدرمان اضطراب بدون دارو - ترس - پنیک -...
دکتر مهدی صحراگرد
0

دوست عزیز این مسئله قابل درمانه و بیشتر از اینکه مشکل چشم باشه، ریشهاش ذهنه. ذهن شما ناخودآگاه دنبال نواقص میگرده شاید برای کنترل، دفاع یا حتی عادت قدیمی. این موضوع میتونه به اضطراب اجتماعی یا افکار وسواسی مربوط باشه. با تمرین آگاهی در لحظه (مثل تمرکز روی صحبت گوینده بهجای ظاهرش) و کمک گرفتن از مشاور، میشه این عادت رو کمکم تغییر داد. حتما درمانپذیره.

زیبا راستکردار

روانشناس و مشاوررواندرمانگر ، فردی ، زوج و خانواده ، ...
 زیبا راستکردار
1

جهت بهبود مهارت های اجتماعی ب روان شناس و کاهش اضطراب را نیز مد نظر قرار دهید

دکتر سیدحمیدرضا سیدمحمدی

متخصص روانشناسیمشاور کودک، ازدواج، تعارض زوجین، شکست...
دکتر سیدحمیدرضا سیدمحمدی