پسر 5ساله ام برای نرفتن به مهد ممانعت دارد به زور ببرم یا اینکه خیر؟ با سلام خدمت شما کاربر گرامی نقش همسالان در رشد جنبه های خاص روانشناختی کودکان از اهمیت وافری برخوردار است لذا رفتن کودکتان به مهدکودک خالی از لطف نیست می توانید از تکنیک های حساسیت زدایی تدریجی کمک بگیرید ابتدا از محیط های کمتر ساختارمند مانند خانه های بازی در حضور خودتان شروع کنید و به تدریج کودکتان را برای حضور در جمع های همسالان آماده بفرمایید در این مسیر می توانید از کمک روانشناسان کودک نیز بهره ببرید. با سلام و وقت بخیر. نیازی به زور نیست. برای شروع از یکی از همسالان او که فرزندتان با او راحت تر است؛ بخواهید به خانه شما بیایند. بعد میتوانید تعداد مهمانان کودک را بیشتر؛ زمان مهمانی را افزایش و به مرور مهمان بازی را برعکس کنید. بعد از مدتی همراه کودک در مهد باشید و در فواصل زمانی مشخص فاصله فیزیکی خود را افزایش دهید. در این مسیر بر وسوسه رسیدن به نتیجه سریع غلبه کنید. در صورت هر پیشرفت کوچکی فرزند را با ژتونهای قابل معاوضعه با پاداشهای مورد علاقه فرزندتان به صورت منظم تقویت کنید و به مرور فواصل این تقویتها را افزایش دهید.. کاربر گرامی: زندگی اجتماعی کودک شما رسما از 3 سالگی آغاز شده و هم اکنون با دوسال تاخیر برای پیوستن به گروه همسالان اقدام کرده اید.بنابراین دشواری هایی در این راه خواهید داشت تا بتوانید فرزندتان را سازگار کنید .ضمنا تولد فرزند جدید هم اضطراب جدایی از مادر را بیشتر کرده است. ابتدا سعی کنید کودک را در زمان هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهدکودک بسپارید، زمان هایی که بتواند تجربه های مثبتی را در آن کسب کند. قبل از آنکه کودک را در محیط جدید ترک کنید و او را تنها بگذارید، کمک کنید با محیط و افراد جدید آشنا شود. روی موارد مثبتی که در محیط جدید رخ می دهد متمرکز شوید. اضطراب کودک را به تمسخر نگیرید و او را به خاطر این ترس و اضطراب سرزنش نکنید. انتظار آن را داشته باشید که در چند هفته اول ورود به مهدکودک فرزندتان بیش از حد تحریک پذیر باشد. پس از بردن کودک به مهدکودک مدتی آنجا بمانید، سپس کودک را با مربی تنها بگذارید و دوباره نزد او بر گردید. در موارد بسیار شدید لازم است به طور تدریجی و در زمان های کوتاهتر، کودک جدایی از والدین را تجربه کند. برای تلاش های موفقیت آمیز کودک پاداش وجایزه در نظر گرفته شود.. سلام کودکان در دوران رشد و تکامل انواع متفاوتی از اضطراب را تجربه می کنند مانند ترس از موضوع ها یا مکان های خاص (تاریکی، تنهایی، دزد، زخم و.)، اضطراب از مواجه شدن با غریبه ها یا مکان های جدید، اضطراب از آسیب دیدن خود یا اطرافیان و. یکی از انواع شایع اضطراب در کودکان ترس از جدا شدن از مراقب اصلی (معمولا مادر) است. این شکل از اضطراب به صورت طبیعی در سن 8 ماهگی شروع می شود و تا 3 سالگی ادامه می یابد. بروز این نوع از اضطراب به شکل گیری پدیده ای به نام دلبستگی در نوزادان و شیرخواران ارتباط دارد. وقتی کودکان حضور شخصی را به عنوان مادر یا مراقب کنار خود حس می کنند، این افراد برایشان به صورت یک منبع آرامش و امنیت در می آیند و به تدریج نوعی احساس عاطفه و وابستگی در کودکان ایجاد می شود اما بعد از سه سالگی این اضطراب طبیعی نیست و حتما دلایلی دارد و از آنجایی که فرزندان ما آیینه تمام قد رفتارهای والدین هستند پیشنهاد میکنم به یک مشاوره خانواده مراجعه بفرمایید. با سلام شما اول باید علت نرفتن کودکتان به مهد رو پیدا کنید اگر فرزندتون اصطراب جدایی دارد بردن زورکی به مهد اضطراب کودک رو تشدید می کنه و مشکل رو بدتر اما اگر دلایل دیگر دارد روس فرق می کند با روانشناس کودک مشورت کنید. شما کودکتان را در مهد بگذارید و به منزل برگردید و بر اساس واکنش او تصمیم گیری کنید. واکنش اول: ابتدا گریه میکرد و بعد از جدایی از شما آرام شد و موقع برگشت از مهد او را خوشحال و نرمال دیدید این حالت لجبازی است و بایستی بدون توجه به گریه هایش او را به محیط آموزشی بفرستید و این مسئله بدلیل حمایت یکی از والدین از گریه های کودک است. واکنش دوم: اگر بعد از جدایی از شما باز هم گریه کرد و از محیط آموزشی نیز با شما تماس گرفتند که هنوز ناآرامی می کند و موقع بازگشت نیز گریه میکرد و پرخاشگری میکرد نشانه اضطراب اوست و بهتر است 2-3 ماه صبر کنید و مجدد اقدام کنید و از روش حساسیت زدایی منظم استفاده کنید : با کمک یک روانشناس ,کودک رو از مراقب اولیه مرحله به مرحله دور کنید.در این حالت متخصص باید روی اضطراب جدایی کودک کار کند.. سلام به شما. آنچه که مهم است شناسایی علت این رفتار است. گاه ممکن است نوعی اضطراب و نگرانی در این رفتار نقش داشته باشد که در این صورت حضور شما برای چند روز در کنار او و به مرور ایجاد فاصله بیشتر تا جایی که نهایتا به تنهایی در مهد بماند کمک کننده خواهد بود. می توانید این مساله را به این صورت با او مطرح کنید که اگر مهد چه شرایطی داشته باشد مایل به رفتن هستی؟.

مهد , نرفتن

سلام.خسته نباشید.جناب دکتر فرزند من ۵سال سن داره و پسر هست.به دلیل وجود یک فرزند در کل خانواده مادری و شوهری بنده توجه خاصیبه فرزندم شده.پسرم کاملا با ادب حرف گوش کن و دارای اخلاق خاصیه که با دیگران اصلا انس نمیگیره.متاسفانه چند وقتی هست که میخوام ببرم پسرمو مهد ولی ممانعت میکنه و اصلا دوست نداره.نمیدونم که با زور ببرمش یا اصلا نبرمش.در ضمن من صاحب پسری دیگه هم شدم که ۲ماهه است.به نظر شما باید چیکارش کنم چون سال دیگه هم باید بره پیش دبستانی؟در ضمن پسر من بسیار آرام هست ولی در جمع خانواده شیطون؟

6
0

پسر 5ساله ام برای نرفتن به مهد ممانعت دارد به زور ببرم یا اینکه خیر؟ مهد , نرفتنبا سلام خدمت شما کاربر گرامی نقش همسالان در رشد جنبه های خاص روانشناختی کودکان از اهمیت وافری برخوردار است لذا رفتن کودکتان به مهدکودک خالی از لطف نیست می توانید از تکنیک های حساسیت زدایی تدریجی کمک بگیرید ابتدا از محیط های کمتر ساختارمند مانند خانه های بازی در حضور خودتان شروع کنید و به تدریج کودکتان را برای حضور در جمع های همسالان آماده بفرمایید در این مسیر می توانید از کمک روانشناسان کودک نیز بهره ببرید

0

پسر 5ساله ام برای نرفتن به مهد ممانعت دارد به زور ببرم یا اینکه خیر؟ مهد , نرفتنبا سلام و وقت بخیر. نیازی به زور نیست. برای شروع از یکی از همسالان او که فرزندتان با او راحت تر است؛ بخواهید به خانه شما بیایند. بعد میتوانید تعداد مهمانان کودک را بیشتر؛ زمان مهمانی را افزایش و به مرور مهمان بازی را برعکس کنید. بعد از مدتی همراه کودک در مهد باشید و در فواصل زمانی مشخص فاصله فیزیکی خود را افزایش دهید. در این مسیر بر وسوسه رسیدن به نتیجه سریع غلبه کنید. در صورت هر پیشرفت کوچکی فرزند را با ژتونهای قابل معاوضعه با پاداشهای مورد علاقه فرزندتان به صورت منظم تقویت کنید و به مرور فواصل این تقویتها را افزایش دهید.

0

پسر 5ساله ام برای نرفتن به مهد ممانعت دارد به زور ببرم یا اینکه خیر؟ مهد , نرفتنکاربر گرامی: زندگی اجتماعی کودک شما رسما از 3 سالگی آغاز شده و هم اکنون با دوسال تاخیر برای پیوستن به گروه همسالان اقدام کرده اید.بنابراین دشواری هایی در این راه خواهید داشت تا بتوانید فرزندتان را سازگار کنید .ضمنا تولد فرزند جدید هم اضطراب جدایی از مادر را بیشتر کرده است. ابتدا سعی کنید کودک را در زمان هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهدکودک بسپارید، زمان هایی که بتواند تجربه های مثبتی را در آن کسب کند. قبل از آنکه کودک را در محیط جدید ترک کنید و او را تنها بگذارید، کمک کنید با محیط و افراد جدید آشنا شود. روی موارد مثبتی که در محیط جدید رخ می دهد متمرکز شوید. اضطراب کودک را به تمسخر نگیرید و او را به خاطر این ترس و اضطراب سرزنش نکنید. انتظار آن را داشته باشید که در چند هفته اول ورود به مهدکودک فرزندتان بیش از حد تحریک پذیر باشد. پس از بردن کودک به مهدکودک مدتی آنجا بمانید، سپس کودک را با مربی تنها بگذارید و دوباره نزد او بر گردید. در موارد بسیار شدید لازم است به طور تدریجی و در زمان های کوتاهتر، کودک جدایی از والدین را تجربه کند. برای تلاش های موفقیت آمیز کودک پاداش وجایزه در نظر گرفته شود.

0

پسر 5ساله ام برای نرفتن به مهد ممانعت دارد به زور ببرم یا اینکه خیر؟ مهد , نرفتنسلام کودکان در دوران رشد و تکامل انواع متفاوتی از اضطراب را تجربه می کنند مانند ترس از موضوع ها یا مکان های خاص (تاریکی، تنهایی، دزد، زخم و.)، اضطراب از مواجه شدن با غریبه ها یا مکان های جدید، اضطراب از آسیب دیدن خود یا اطرافیان و. یکی از انواع شایع اضطراب در کودکان ترس از جدا شدن از مراقب اصلی (معمولا مادر) است. این شکل از اضطراب به صورت طبیعی در سن 8 ماهگی شروع می شود و تا 3 سالگی ادامه می یابد. بروز این نوع از اضطراب به شکل گیری پدیده ای به نام دلبستگی در نوزادان و شیرخواران ارتباط دارد. وقتی کودکان حضور شخصی را به عنوان مادر یا مراقب کنار خود حس می کنند، این افراد برایشان به صورت یک منبع آرامش و امنیت در می آیند و به تدریج نوعی احساس عاطفه و وابستگی در کودکان ایجاد می شود اما بعد از سه سالگی این اضطراب طبیعی نیست و حتما دلایلی دارد و از آنجایی که فرزندان ما آیینه تمام قد رفتارهای والدین هستند پیشنهاد میکنم به یک مشاوره خانواده مراجعه بفرمایید

0

پسر 5ساله ام برای نرفتن به مهد ممانعت دارد به زور ببرم یا اینکه خیر؟ مهد , نرفتنبا سلام شما اول باید علت نرفتن کودکتان به مهد رو پیدا کنید اگر فرزندتون اصطراب جدایی دارد بردن زورکی به مهد اضطراب کودک رو تشدید می کنه و مشکل رو بدتر اما اگر دلایل دیگر دارد روس فرق می کند با روانشناس کودک مشورت کنید. شما کودکتان را در مهد بگذارید و به منزل برگردید و بر اساس واکنش او تصمیم گیری کنید. واکنش اول: ابتدا گریه میکرد و بعد از جدایی از شما آرام شد و موقع برگشت از مهد او را خوشحال و نرمال دیدید این حالت لجبازی است و بایستی بدون توجه به گریه هایش او را به محیط آموزشی بفرستید و این مسئله بدلیل حمایت یکی از والدین از گریه های کودک است. واکنش دوم: اگر بعد از جدایی از شما باز هم گریه کرد و از محیط آموزشی نیز با شما تماس گرفتند که هنوز ناآرامی می کند و موقع بازگشت نیز گریه میکرد و پرخاشگری میکرد نشانه اضطراب اوست و بهتر است 2-3 ماه صبر کنید و مجدد اقدام کنید و از روش حساسیت زدایی منظم استفاده کنید : با کمک یک روانشناس ,کودک رو از مراقب اولیه مرحله به مرحله دور کنید.در این حالت متخصص باید روی اضطراب جدایی کودک کار کند.

0

پسر 5ساله ام برای نرفتن به مهد ممانعت دارد به زور ببرم یا اینکه خیر؟ مهد , نرفتنسلام به شما. آنچه که مهم است شناسایی علت این رفتار است. گاه ممکن است نوعی اضطراب و نگرانی در این رفتار نقش داشته باشد که در این صورت حضور شما برای چند روز در کنار او و به مرور ایجاد فاصله بیشتر تا جایی که نهایتا به تنهایی در مهد بماند کمک کننده خواهد بود. می توانید این مساله را به این صورت با او مطرح کنید که اگر مهد چه شرایطی داشته باشد مایل به رفتن هستی؟