علائم یکی شدن محل ادرار و واژن چیست؟

ببخشید باتوجه به سوال قبلی که پرسیده بودم میخاستم بدونم علائمه یکی شدن محل ادرار و واژن چیه؟ آیا امکانش هست خودبه خکد این اتفاق بیفته؟

0

سلام احتمال خیلی کمی وجود دارد که به طور مادرزادی مجرای ادرار به خروجی واژن ختم شود. احتمالا شما درست ندیده اید. نیاز به معاینه وجود دارد.

دکتر فاطمه نیک پور

جراح و متخصص زنان ، زایمان و نازایی
دکتر فاطمه نیک پور
0

سلام.عزیزم این احتمال تقریبا منتفی است. نگران نباشید

دکتر سمیه شهسواری

جراح و متخصص زنان ، زایمان و نازایی
دکتر سمیه شهسواری
0

با سلام مجدد، چنین احتمالی بسیار ضعیف است. تشخیص صحیح نیازمند معاینه از نزدیک می باشد.

دکتر هدیه سادات سالک فرد

بورد تخصصی جراحی زنان، زایمان و نازایی
دکتر هدیه سادات سالک فرد
0

علایم فیستول روده به واژن خروج بی اختیار مدفوع و بوی بد واژن بدلیل خروج مدفوع ازاین ناحیه است!معمولا بدلیل زایمانهای سخت یا هر علت فشاری که آسیب مخاط روده یا واژن ایجاد کند تشکیل فیستول داریم اما نادر است!

دکتر سارا شبیه خوانی

جراح و متخصص زنان،زایمان و نازایی
دکتر سارا شبیه خوانی
2

نوع دیگر فیستول از مثانه یا مجرای ادرار به واژن است که علامت آن بی اختیاری ادرار و خروج ترشحات آبکی از واژن است!احتمال تشکیل خودبه خود ندارد

دکتر سارا شبیه خوانی

جراح و متخصص زنان،زایمان و نازایی
دکتر سارا شبیه خوانی
هوش مصنوعی دکترهَست هوش مصنوعی ممکن است درک کاملی نداشته باشد؛ نظر پزشک اولویت دارد.

یکی شدن محل ادرار و واژن اتفاق نادری است که ممکن است به عنوان نتیجهٔ یک بیماری اتفاق بیفتد یا بر اثر جراحی. علایم شامل درد زمان ادرار کردن، خروج ادرار یا خون از واژن، تغییر در جریان ادرار و عفونت های مکرر است. در برخی موارد، حتی ممکن است هیچ علامتی دیده نشود. اگر فکر می‌کنید که این مساله را دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

یکی شدن محل ادرار و واژن یک وضعیت نادر پزشکی است که ممکن است به دلیل نقایص جنینی، عفونت‌ها یا ترومای فیزیکی رخ دهد. علائم می‌تواند شامل ادرار دردناک، تغییر در الگوی جریان ادرار، عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری، ترشح، یا درد لگنی باشد. تشخیص این وضعیت معمولاً نیازمند معاینه بالینی و تصویربرداری تخصصی مانند سونوگرافی یا MRI است. در صورتی که چنین علائمی وجود داشته باشد، مراجعه به پزشک متخصص اورولوژی یا زنان و زایمان توصیه می‌شود. این وضعیت به خودی خود به ندرت بدون تحریک خارجی رخ می‌دهد و معمولاً ناشی از عواملی مانند جراحی، عفونت یا ضربه است. درمان ممکن است شامل جراحی ترمیمی یا استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها باشد.