خالی کردن زانو البته هردو زانو اما به دفعات کم وبه ندرت،؟

دخترم ۸سالشه واز ۴سالگی بعضی وقت ها زانوش خالی میکنه وبه زمین میخوره البته دفعاتش کمه هردوپا بعضی وقت ها خالی میکنه فعال وپرجنب وجوشه از ۸ ماهگی راه رفت زانوش توسط ارتوپد معاینه شد گفتن مشکل بالینی نداره ولی هردوسه روز یکی دوبار زانوش حالا یاچپ یاراست خالی میکنه

0

سلام اگر توسط ارتوپد معاینه شده و مشکلی نداشته نگران نیاشید به علت نحوه راه رفتن کودک هست

دکتر رویا رحمانی

متخصص بیماری های عفونی و تب دار

0

این که دختر شما از ۴ سالگی گاهی دچار ضعف در زانو و افتادن میشود، ممکن است به دلیل مسائل مربوط به عضلات، مفاصل یا حتی هماهنگی حرکتی باشد. چون پزشک ارتوپد معاینه کرده و گفته که مشکلی از نظر بالینی وجود ندارد، احتمالا علت ضعف یا خالی شدن زانو به یک اختلال حرکتی خفیف یا عدم تعادل عضلات در ناحیه زانو مربوط میشود. این نوع مشکلات در بچهها گاهی به دلیل سرعت رشد، ضعف عضلات یا ناهماهنگی موقت حرکتی ایجاد میشود. اگر این اتفاقات دفعات کمی رخ میدهد و دختر شما همچنان فعال و پرجنب و جوش است، احتمالا جای نگرانی نیست. با این حال، پیشنهاد میکنم که برای اطمینان بیشتر، با یک فیزیوتراپ مشورت کنید تا برنامهای برای تقویت عضلات پای دخترتان طراحی کند که ممکن است به جلوگیری از چنین اتفاقاتی کمک کند.

دکتر نرگس شایسته فرد

دکترای حرفه ای پزشکیپوست و مو

0

بهتره که ارتوپد اطفال هم شما رو ویزیت کنند

دکتر ارسلان بهمنی پور

متخصص پزشکی ورزشیسونوگرافی عضلانی اسکلتی ، تزریقات تخصصی

هوش مصنوعی دکترهَست هوش مصنوعی ممکن است درک کاملی نداشته باشد؛ نظر پزشک اولویت دارد.

خالی کردن زانو در کودکان، که گاهی به آن 'بی‌ثباتی زانو' نیز گفته می‌شود، می‌تواند ناشی از علل گوناگونی باشد. در بسیاری از موارد، این حالت به دلیل ضعف عضلات یا مفاصل، مشکلات همراه با رشد، یا مشکلات مرتبط با ساختار زانو ایجاد می‌شود. از آنجا که ارتوپد تشخیص داده است که مشکل بالینی مشهودی وجود ندارد، احتمالاً موارد خفیف تر مانند ضعف عضلانی یا مسائل مربوط به تکامل زانو در نظر گرفته شده‌اند. برخی از توصیه‌های مفید برای کمک به تقویت زانو شامل انجام فیزیوتراپی، تقویت عضلات اطراف زانو و انجام تمریناتی که به بهبود ثبات مفصل کمک می‌کنند است. در صورت تداوم یا تشدید علائم، مراجعه مجدد به پزشک برای بررسی‌های تخصصی‌تر توصیه می‌شود. این شرایط معمولاً با رویکردهای کنترلی و درمانی مناسب قابل مدیریت است.